پس از وقوف در مزدلفه واجب است مكلّف به طرف منى حركت كند، ودر آن جا سه عمل انجام دهد:
چهارمين واجب حجّ، رمى جمره عقبه در روز عيد است، ودر آن چند چيز معتبر است:
١ ـ آن كه رمى را با قصد انجام آن وبراى تقرّب به خداوند متعال انجام دهد.
٢ ـ آن كه رمى را با پرتاب هفت ريگ انجام دهد، وكمتر از آن كفايت نمى كند، همچنان كه پرتاب غير ريگ از بقيه اجسام كفايت نمى كند.
٣ ـ آن كه ريگها را يكى پس از ديگرى پرتاب كند، بنابر اين پرتاب دو ريگ يا بيشتر با هم كفايت نمى كند.
٤ ـ آن كه ريگها به خود جمره برسد.
٥ ـ آن كه رسيدن آنها به جمره به واسطه پرتاب باشد، بنابراين گذاشتن آنها روى جمره كفايت نمى كند، وظاهر اين است كه اگر ريگى را پرتاب كند ودر راه با چيزى برخورد كند وسپس به جمره اصابت نمايد، كفايت مى كند، ولى اگر جسمى كه در راه با آن برخورد كرده سفت باشد كه باعث جهيدن ريگ به طرف جمره واصابت به آن شود، كفايت نمى كند.
٦ ـ آن كه پرتاب ريگها بين طلوع وغروب آفتاب صورت گيرد، ولى زنان وبقيه كسانى كه جايز است شب عيد از مشعر به طرف منى كوچ كنند ـ كه در مسأله (٣٧١) گذشت ـ مى توانند در همان شب رمى نمايند.
٧ ـ آن كه ريگها با دست پرتاب شود، بنابراين پرتاب با غير آن، مثل پرتاب با پا يا با كمك گرفتن از بعضى از ابزار كه براى پرتاب ساخته شده، كفايت نمى كند.
مسأله٣٧٤  ـ اگر پس از پايان رمى شك كند كه آن را به طور صحيح انجام داده يا نه، حكم به صحّت آن مى شود، واگر شك كند كه رمى كرده يا نه، بايد رمى كند، واگر شك كند كه ريگها يا بعضى از آنها به جمره اصابت كرده يا نه، بايد مقدار مشكوك را دوباره انجام دهد، ولى اگر شك در رمى كردن يا اصابت ريگها به جمره پس از وارد شدن در عملى باشد كه بايد پس از رمى انجام داد، يا پس از فرا رسيدن شب حاصل شود، لازم نيست به شك اعتنا شود.
مسأله٣٧٥  ـ در ريگها امورى معتبر است:
1 ـ آن كه از حرم باشند، وافضل آن است كه از مشعر باشند.
2 ـ آن كه از مسجدالحرام ومسجد خيف برداشته نشوند، بلكه بعيد نيست بقيه مساجد هم ملحق به اين دو باشند.
3 ـ آن كه ـ بنابر احتياط واجب ـ بكر باشند، يعنى قبلا از ريگها براى پرتاب جمره استفاده نشده باشد.
ومستحب است ريگها رنگين ونقطه دار وسست وبه اندازه سرانگشت باشند.