گرفتن نباشد ـ مثل كسى كه بيهوش است يا عقل ندارد ونمى تواند نايب بگيرد ـ بايد ولىّ او يا فرد ديگرى از طرف او طواف كند.
وزن حائض ونفساء حكم طوافش در شرايط صحّت طواف گذشت.
سومين واجب عمره تمتّع نماز طواف است، وآن دو ركعت است كه بايد بعد از طواف آورده شود، ومانند نماز صبح است، ولى مكلّف در قراءت حمد وسوره آن مخير است كه بلند يا آهسته بخواند، وواجب است آن را در نزديك مقام ابراهيم  ((عليه السلام)) به جا آورد، وظاهر آن است كه بايد آن را پشت مقام انجام دهد، واگر به جهت ازدحام جمعيت نتواند آن را در نزديك مقام به جا آورد، بايد با مراعاتِ الاقرب فالاقرب ـ هرچه نزديكتر ـ به مقام به جا آورد، وبنابر احتياط واجب از حدود پانزده متر مانده به آخر صحن مسجد فعلى تجاوز نكند، واگر متمكّن از اين هم نباشد احتياط واجب آن است كه آن را در يكى از دو طرف نزديك مقام به جا آورد، واگر از اين هم متمكّن نشد مى تواند آن را در هرجاى مسجد به جا آورد.
اين حكم نماز طواف واجب است، واما به جا آوردن نماز طواف مستحب در هرجاى مسجد، حتى در حال اختيار جايز است، بلكه بعيد نيست كه به جا آوردن آن در خارج از مسجد نيز جايز باشد.
مسأله٣٢٤  ـ كسى كه نماز طواف را عمداً وبا علم ترك كند، اقوى اين است كه حجّش باطل است.
مسأله٣٢٥  ـ اقوى آن است كه نماز طواف را بايد بعد از طواف فوراً به جا آورد، به اين معنى كه فاصله بين آن دو بيش از مقدار متعارف نباشد.
مسأله٣٢٦  ـ هرگاه نماز طواف را فراموش كند وپس از فارغ شدن از سعى يادش بيايد، بايد آن را پس از سعى به جا آورد، وواجب نيست سعى را دوباره بعد از نماز به جا آورد، اگرچه احتياط مستحب اعاده آن است.
وچنانچه در اثناى سعى يادش بيايد، اگرچه حكم به جواز تمام كردن سعى وآوردن نماز طواف پس از آن وجهى دارد، ولى احتياط واجب آن است كه سعى را قطع كند ونماز را نزد مقام به جا آورد وپس از آن باقى سعى را انجام دهد.
واگر پس از خارج شدن از مكّه براى انجام بقيه اعمال حجّ در منى يادش بيايد، اقوى آن است كه مخير است آن را در منى به جا آورد ويا برگردد ونزد مقام به جا آورد، اگرچه احتياط مستحب آن است كه برگردد ونزد مقام به جا آورد.
واگر پس از كوچ كردن از مكّه يادش بيايد، چنانچه مقدار كمى رفته باشد، برگردد ونزد مقام به جا آورد، وگرنه بايد يا در هر جايى كه يادش آمده به جا آورد، ويا نايب بگيرد كه نزد مقام به جا آورد.
وتمام احكامى كه براى ترك نماز طواف به جهت فراموشى ذكر شد، نسبت به كسى كه از روى جهل ـ قصورى يا تقصيرى ـ آن را ترك كرده باشد جارى است.
مسأله٣٢٧  ـ چنانچه از روى فراموشى يا جهل ـ قصورى يا تقصيرى ـ نماز طواف را ترك كند تا آن كه بميرد، واجب است ولىّ ميت آن را قضا نمايد.