مسأله٢٥٦  ـ بر محرم جدا كردن موى بدن خود يا ديگرى ـ اگرچه محرم نباشد ـ حرام است، چه جدا كردن به تراشيدن باشد يا به كندن يا به چيدن، وچه مو كم باشد يا زياد، مگر در صورت ضرورت ويا حرج كه جايز است.
وچنانچه در وضو يا غسل مويى از بدن محرم بدون قصد جدا شود، مانعى ندارد.
مسأله٢٥٧  ـ جدا كردن محرم موى بدن خود يا ديگرى را چند صورت دارد:
اوّل: اين كه محرم سر خود را بتراشد، كه در اين صورت اگر بدون ضرورت باشد، بايد يك گوسفند كفّاره دهد، وبنابر احتياط واجب روزه گرفتن واطعام نمودن فقير به جاى گوسفند كفايت نمى كند، واگر از روى ضرورت باشد، كفّاره آن يك گوسفند يا سه روز روزه يا اطعام شش مسكين، به هر كدام دو مدّ از طعام مى باشد.
وچنانچه محرم قسمتى از سر خود را بتراشد، وجوب كفّاره در آن محلّ اشكال است.
دوم: اين كه محرم از روى عمد موهاى زير يك يا هر دو بغل خود را جدا كند ـ چه به تراشيدن يا كندن يا غير آن ـ كه در اين صورت نيز بايد يك گوسفند كفّاره دهد.
واگر جدا كردن از روى نادانى يا فراموشى باشد، كفّاره واجب نيست.
وچنانچه محرم قسمتى از موى زير بغل خود را جدا كند، ثبوت كفّاره در آن محلّ اشكال است.
سوم: اين كه مقدارى از موى ريش خود يا غير آن را جدا كند، وكفّاره آن اطعام يك مسكين به مقدار يك كف از طعام است.
چهارم: اين كه سر ديگرى را بتراشد، ودر اين صورت كفّاره اى بر او نيست، چه آن ديگرى محرم باشد يا نباشد.
مسأله٢٥٨  ـ خاراندن محرم سر يا بدن خود را در صورتى كه موجب ريزش مو نباشد، مانعى ندارد، وچنانچه بدون هيچ غرض عقلايى دست بر سر يا ريش خود بگذارد يا بمالد وموجب ريزش يك يا دو مو گردد، احوط واولى اين است كه به مقدار يك كف طعام صدقه دهد، ولى اگر اين ريزش بر اثر وضو گرفتن باشد، بدون اشكال هيچ كفّاره اى بر او نيست.
مسأله٢٥٩  ـ پوشاندن سر يا قسمتى از آن به هرچه باشد ـ حتى مانند گِل ودوا ـ وحمل چيزى بر سر بر مرد محرم حرام است، بلى، گذاشتن بند مشك آب بر سر، وبستن سر با دستمال به علت سردرد، مانعى ندارد، وپوشاندن دو گوش نيز حرام است.
وجواز پوشاندن در وقت خواب محلّ اشكال است، وبنابر احتياط واجب از آن نيز اجتناب نمايد.
وهرگاه مرد محرم سر خود را از روى فراموشى بپوشاند، بايد فوراً پوشش را بردارد، واحوط واولى اين است كه تلبيه نيز بگويد.
مسأله٢٦٠  ـ پوشاندن سر به وسيله بعضى ديگر از اعضاى بدن، مانند دست، مانعى ندارد، اگرچه احتياط مستحب در ترك آن است.