دوم: اين كه قسم دروغ باشد، ودر اين صورت اگر يك بار قسم بخورد يك گوسفند، واگر دوبار قسم بخورد دو گوسفند، واگر سه بار يا بيشتر قسم بخورد يك گاو بايد كفّاره دهد.
واگر بعد از هر قسم خوردن، كفّاره آن را بدهد ودوباره قسم دروغ بخورد، حكم كفّاره آن به همان تفصيلى است كه گذشت.
مسأله٢٥٠  ـ كشتن شپش از روى عمد بر محرم حرام است، ولى كفّاره اى در كشتن آن نيست، وهمچنين بر محرم واجب است از كشتن تمام جانوران بجز آنها كه استثنا شده ـ مانند عقرب وافعى وموش كه در مسأله (٢٠٢) گذشت ـ اجتناب نمايد.
وبراى محرم جايز است جانوران را از بدن خود بيندازد، بجز شپش كه افكندن آن از لباس وبدن عمداً جايز نيست، وكفّاره انداختن آن يك كف دست از طعام ـ گندم، جو، برنج ومانند آن ـ است كه به فقير بدهد، ولى جابه جا كردن آن مانعى ندارد، وكشتن كك وپشه، در صورتى كه اذيت كنند جايز است.
مسأله٢٥١  ـ زينت كردن وپوشيدن انگشتر به جهت زينت بر محرم حرام است، ولى پوشيدن انگشتر به جهت غير زينت ـ به جهت استحباب شرعى، يا به جهت حفظ آن از گم شدن ـ جايز است، وبنابر اقوى، در پوشيدن آن براى زينت كفّاره اى نيست.
مسأله٢٥٢  ـ زينت كردن به حنا بر محرم حرام است، واستعمال آن براى غير زينت ـ مثل معالجه ومانند آن ـ جايز است.
مسأله٢٥٣  ـ پوشيدن زيورى كه ظاهر است وپنهان نيست به جهت زينت، بر زن در حال احرام حرام است، بلكه احتياط واجب اين است كه از آن اجتناب نمايد اگر چه پنهان باشد.
وبيرون آوردن زيورى كه پيش از احرام بر تن داشته وآن را در خانه مى پوشيده است، واجب نيست، واحرام در آن مانعى ندارد، ولى بايد آن را به مردان ـ اگرچه از محارم او باشند ـ نشان ندهد.
مسأله٢٥٤  ـ ماليدن روغن به بدن بر محرم حرام است، هرچند خوشبو نباشد، ولى ماليدن روغن پيش از غسل احرام، وبا آن، وپس از آن، قبل از بستن احرام، مانعى ندارد.
وروغن مالى با روغنى كه اثر آن تا بعد از محرم شدن باقى مى ماند كراهت دارد.
وروغن مالى در صورت اضطرار به آن ـ به جهت معالجه يا غير آن ـ حرام نيست.
مسأله٢٥٥  ـ بنابر اقوى ماليدن روغن كفّاره ندارد، ولى احوط واولى آن است كه اگر عمداً وبا علم روغن ماليد، يك گوسفند كفّاره بدهد، واگر از روى جهل بوده است فقيرى را اطعام كند.