چهارمين واجب عمره تمتّع سعى است، وبايد آن را با قصد قربت به جا آورد، وستر عورت وهمچنين طهارت از حدث ـ به وضو يا غسل ـ وپاك بودن بدن ولباس از نجاست در آن معتبر نيست، اگرچه احوط وافضل آن است كه با طهارت از حدث وپاك بودن بدن ولباس آن را انجام دهد.
مسأله٣٣٠  ـ سعى را بايد بعد از طواف ونماز آن به جا آورد، بنابراين اگر پيش از طواف يا نمازش به جا آورد، بايد دوباره پس از طواف ونمازش انجام دهد، وحكم كسى كه طواف را فراموش كند وپس از انجام سعى يادش بيايد، در مسأله (٣١٩) گذشت.
مسأله٣٣١  ـ در سعى نيت معتبر است، يعنى بايد آن را به قصد سعى وبراى تقرّب به خداوند تبارك وتعالى انجام دهد، وهمچنين در نيت بايد تعيين كند كه سعى عمره را انجام مى دهد اگر در عمره باشد، يا حجّ را اگر در حجّ باشد.
مسأله٣٣٢  ـ در سعى عدد معتبر است، يعنى بايد هفت مرتبه حدِّ فاصل بين صفا ومروه را بپيمايد، وبايد حركت را از صفا به سمت مروه آغاز كند، وهرگاه به مروه رسيد يك شوط حساب مى شود، وسپس از مروه به صفا برگردد واين شوط ديگرى است، ودوباره از صفا به مروه برود، وهمين طور ادامه دهد تا اين كه سعى به شوط هفتم در مروه تمام شود، وبراى پيمودن مسافت بين صفا ومروه لازم نيست در يك خط مستقيم حركت كند.
واحوط واولى آن است كه تمام فاصله بين دو كوه صفا ومروه به طور دقيق پيموده شود، به اين نحو كه هنگام حركت از صفا ومروه پشت پاشنه دو پاىِ خود را به آن دو كوه بچسباند وهنگام رسيدن به آن دو انگشتان پاهايش را به آن دو كوه بچسباند.
واقوى آن است كه شوطهاى سعى واجزاى آنها بايد طورى آورده شوند كه از نظر عرف پى درپى باشند، ومستحب است سعى را هنگام داخل شدن وقت نماز قطع كند، وپس از انجام نماز باقى آن را به جا آورد.
وقطع سعى براى برآوردن حاجت مؤمن ـ اگرچه دعوت به طعام باشد ـ جايز است، ولى در صورت قطع احتياط واجب آن است اوّل سعى قبلى را تمام كند ودوباره سعى را به جا آورد، وبا آوردن يك سعى كامل به قصد اعم از تمام كردن سعى قبل وسعى جديد ـ آن طور كه در مورد طواف در مسأله (٢٨٢) گذشت ـ اين احتياط محقّق مى شود.
مسأله٣٣ ٣  ـ اگر سعى را از مروه شروع كند، در هر شوطى كه باشد ـ چه در شوط اوّل وچه پس از آن ـ بايد سعى را از سر بگيرد.
مسأله٣٣٤  ـ معتبر نيست سعى پياده انجام شود، پس مى توان آن را سواره انجام داد، ولى پياده افضل است.
مسأله٣٣٥  ـ معتبر است سعى بين صفا ومروه را از راه متعارف موجود بين آن دو انجام دهد، پس پيمودن آن از داخل مسجدالحرام يا هر راه ديگرى كافى نيست.
مسأله٣٣٦  ـ واجب است وقتى به طرف مروه حركت مى كند، آن را رو به روى خود قرار دهد، نه پشت ونه به طرف پهلو، وهمچنين واجب است وقتى به طرف صفا حركت مى كند آن را رو به روى خود قرار دهد، بنابر اين