إثنا عشر رسالة - المحقق الداماد - ج ٣ - الصفحة ٧٩
غسل آنچه از فرج ظاهر مىشود در وقت جلوس بر قدمين واجب است و اگر داند كه بول به مدخل ذكر و مخرج ولد و حيض رسيده است شستن آنچه ظاهر باشد واجب است مسألة غسل احليل و فرج از آنچه بيرون آيد سواى بول و منى خون واجب نيست خواه جامد باشد مثل سنك ريزه و كرم و خواه مايع مثل مذى و وذى و رطوبت فرج و ساير رطوبات اگر خالص باشد و آلوده نبوده باشد به نجاست و همچنين شستن دبر واجب نيست از هر چه بيرون آيد الا براز و خون مسألة در مطلق استنجا زوال عين و اثر معتبر است و رايحه اعتبار ندارد و چنانچه در نص حديث وارد شده است چه رايحه عرض است و مناط حكم نيست و در استجمار كه عبارت است از استنجاء به احجار در براز غير متعدى زوال اثر نيز معتبر نيست بلكه همين زوال عين به احجار لازم است مسألة در استجمار سه سيك مقرر است بالفعل يا بالقوه و يك سنگ كه سه شعبه داشته باشد سه شعبه آن يك سنگ در استجمار مثل سه سنگ متعدد بالفعل است على الاقوى چه مقصود كه ازاله خبث است از محل به آن حاصل مىشود و ثلث مسبحات كه در حديث شريف نبوى وارد شده شامل آن هست و ثلثه احجار كه در احاديث وارد شده است منافى آن نيست اين قول را اكثر اهل تدقيق اصح شمرده اند و قول
(٧٩)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 ... » »»
الفهرست
الرقم العنوان الصفحة