وان جزء وما بعد آن را بعمل اورد واگر داخل ركن بعد شده معلوم شود وفراموش شده ركن بوده نمازش باطل است واگر ركن نبوده صحيح است وبايد براى نقيصه دو سجده سهو بعمل اورد (مسألة 14) اگر شك كند در سلام بعد از انكه داخل نماز ديگر يا تعقيب شده يا منافيات نماز را بجا اورده باشد اعتنا نكند واگر هنوز داخل هيچ كدام از انها نشده باشد سلام بگويد (مسألة 15) اگر ماموم شك كند كه تكبيرة الاحرام گفته يا نه پس هر گاه خود را بهيئت نماز گذار بجماعت به بيند بانكه ساكت ايستاده ودستها را بر رانها گذارده باشد ونحو ان اعتنا بشك نكند بنابر اقوى هر چند احوط اتمام نماز واعاده ان است (مسألة 16) اگر در حال اشتغال بفعلى شك كند كه ايا در بعض افعال گذشته شك كرده يا نه اعتنا نكند بشك خود وهم چنين اگر شك كند كه ايا در افعال سابقه سهو كرده يا نه ومحل تدارك ان گذشته باشد اعتنا نكند بخلاف انكه شك كند در انكه سهو نموده يا نه وان عملى باشد كه شك در ان موجب تلافى ومحل ان نگذشته باشد كه بايد بعمل اورد بنابر اصح (فصل سيم) در شكيات متعلقه بركعات نماز (مسألة 1) بدان كه شكوكى كه موجب بطلان نماز است هشت است (اول) شك در ركعات نماز دو ركعتى مثل نماز صبح يا نماز سفرى (دويم) شك در نماز سه ركعتى مثل مغرب (سيم) شك ما بين يك ركعت وزيادتر (چهارم) شك ما بين دو ركعت وزيادتر قبل از اكمال سجدتين (پنجم) شك دو وپنج يا زيادتر هر چند بعد از كمال سجدتين باشد (ششم) شك ما بين سه وشش يا زيادتر (هفتم) شك ما بين چهار وشش يا زيادتر (هشتم) شك بين ركعات كه دو طرف شك را نداند بانكه نداند چند ركعت نماز كرده (مسألة 2) شكوك صحيحه در نمازهاى چهار ركعتى نه صورت است (اول) شك بين دو وسه بعد از اكمال سجديتن كه بايد بنا را بر سه گذارد ونماز را تمام كند وبعد از ان يك ركعت ايستاده يا دو ركعت نشسته بعمل اورد واحوط اختيار يك ركعت ايستاده است واحوط از ان جمع بين هر دو است با مقدم داشتن يك ركعت ايستاده بر نشسته واحوط از ان علاوه از سر گرفتن نماز است وحاصل مىشود اكمال سجدتين بتمام شدن ذكر واجب از سجده دويم بنابر اقوى هر چند در صورتيكه پيش از سر بلند كردن شك حادث شود احوط بناء بر سه وعمل كردن بمقتضاى ان واعاده اصل نماز است وهم چنين است در تمام صوريكه اكمال سجدتين در ان معتبر باشد (دويم) شك ما بين سه وچهار در هر جا