شك كند در حمد بعد از شروع در سوره بلكه شك كند در اول حمد يا سوره بعد از رسيدن باخر انها بلكه يا شك كند در آيه بعد از دخول در آيه بعد از ان بلكه يا شك كند در اول آيه بعد از رسيدن باخر ان كه در هيچ كدام اعتنا بشك نكند وبنا گذارد كه بجا اورده وفرقى نيست در ان غير ما بين جزء واجبى يا مستحبى مثل انكه شك كند در سوره بعد از دخول در قنوت يا شك كند در تكبيرة الاحرام بعد از دخول در استعاذه وشك در تسبيحات اربع بعد از دخول در استغفار كه بايد اعتنا بمشكوك نكند چنانچه فرقى نيست در مشكوك فيه ما بين انكه واجب باشد يا مستحب وظاهر ان است كه فرق نباشد بين انكه ان غير از اجزاء نماز باشد يا از مقدمات ان پس اگر شك كند در ركوع يا در قيام بعد از ان بعد از سرازير شدن براى سجده اعتنا نكند بلى اگر شك كند در سجود در حالتيكه شروع به برخواستن كرده بايد برگردد وسجود را بعمل اورد بخلاف انكه شك كند در تشهد بعد از شروع بقيام كه اقوى آنست كه اعتنا بشك نكند (مسألة 11) اقوى جريان حكم مذكور است در غير نماز مختار پس كسيكه تكليف او نماز نشسته است مثلا ودر حال جلوس بدل قيام شك كند كه سجود بعمل امده يا نه اعتناء نكند وهم چنين اعتنا نكند اگر در انحال شك در تشهد كند بلى اگر در حالت جلوس نداند كه جلوس بدل قيام است يا جلوس بعد از سجده يا جلوس براى تشهد بايد مشكوك را بجا اورد زيرا كه معلوم نيست كه داخل غير شده باشد تا شك او اعتبار نداشته باشد (مسألة 12) اگر بداند جزئى را بعمل اورده وشك كند در انكه صحيح بجا اورده يا فاسد پس هر گاه شك در صحت ان بعد از دخول در غير باشد بى اشكال بشك خود اعتنا نكند واگر هنوز داخل جزء بعد نشده شك در صحت ان كند نيز اقوى عدم اعتناء بان است هر چند احوط اتمام نماز واعاده ان است در صورتيكه مشكوك از افعال نماز باشد واگر مشكوك قرائت يا ذكر باشد غير تكبيرة الاحرام احوط آن است كه مشكوك را بعمل اورد (مسألة 13) اگر شك كند در جزئى پيش از دخول در غير وبرگردد مشكوك را بجا اورد وبعد از ان معلوم شود كه بجا اورده بوده پس در صورتيكه مشكوك ركن بوده ومكرر بعمل امده نمازش باطل است والا صحيح است وبراى زياده دو سجده سهو بايد بجا اورد واگر بعد از دخول در غير شك كند واعتنا نكند وبعد از ان معلوم شود كه ان جزء را بجا نياورده بوده پس هر گاه محل تدارك جزء فراموش شده باقى است كه داخل ركن بعد نشده باشد برگردد