(مسألة 8) هر گاه عدول كرد از تقليد ميت بحى جايز نيست ديگر از براى او عود كردن به تقليد ميت (مسألة 9) جايز نيست رجوع كردن از حى بحى مگر آنكه ثانى اعلم باشد (مسألة 10) احوط وجوب تقليد اعلم است با امكان و واجب است فحص در پيدا كردن اعلم و در زمان فحص در اعمال خود بايد احتياط كند (مسألة 11) هر گاه دو مجتهد باشند متساوي در فضيلت مكلف مختار است در تقليد كردن از هر كدام كه خواهد مگر آنكه يكى از آن دو مجتهد اورع باشد پس بايد او را اختيار كند (مسألة 12) هر گاه مسألة اعلم فتوى نداده باشد جايز است در آن مسألة رجوع به غير اعلم و اگر چه احتياط هم ممكن باشد (مسألة 13) هر گاه شخص تقليد كرد مجتهد كه جايز مىدانست بقاء بر تقليد ميت را و وفات كرد آن مجتهد جايز نيست بقاء بر تقليد او در اين مسألة بلكه واجب است رجوع بحى اعلم در جواز بقاء و عدم آن (مسألة 14) عمل جاهل مقصر ملتفت باطل است و اگر چه مطابق با واقع باشد و اما جاهل قاصر يا مقصرى كه غافل بوده در حين عمل و حاصل شده باشد از او قصد قربه پس اگر علم او مطابق باشد با فتواى مجتهدى كه تقليد كرد او را بعد از اين آن عمل صحيح است و احوط آنست كه مطابق باشد نيز با رأى مجتهدى كه در حين عمل تكليف او بوده تقليد كردن از او (مسألة 15) مراد از اعلم كسى است كه در قواعد و مدارك مسألة اعرف باشد و در نظائر و اخبار مسألة اطلاعش بيشتر وجودت فهم او در اخبار زيادتر باشد حاصل آنست كه استادتر باشد در بيرون آوردن حكم الله و فهميدن آن از ادله شرعيه و مرجع در تعيين اعلم اهل خبره و استنباط است (مسألة 16) احوط عدم تقليد مفضول است حتى در مسألة كه موافق باشد فتواى او با فتواى مجتهد افضل (مسألة 17) جايز نيست تقليد كردن از غير مجتهد اگر چه از اهل علم باشد چنانچه واجب است و غير مجتهد تقليد كردن و اگر چه از اهل علم باشد (مسألة 18) شناخته مىشود اجتهاد مجتهد به علم وجدانى مثل آنكه مقلد از اهل خبره باشد و علم پيدا كند به اجتهاد شخص و شناخته مىشود نيز به شهادة دو عادل از اهل خبره به شرط آنكه معارضه نكند باشهادة آن دو عادل شهادة دو عادل ديگر بنفى اجتهاد از او و نيز شناخته مىشود اجتهاد بشياعيكه مفيد علم باشد چنانچه شناخته مىشود نيز اعلميت مجتهد به علم وبينه غير معارضه وشياع مفيد علم (مسألة 19) هر گاه دو مجتهدى باشد كه ممكن نباشد تحصيل علم با علميت يكى از آن دو وبينه هم نباشد پس اگر حاصل شد مظنه با علميت يكى از آن دو نفر معين است تقليد او بلكه هر گاه در يكى از آن دو مجتهد