إثنا عشر رسالة - المحقق الداماد - ج ٣ - الصفحة ٦٩
يعنى زمانى قليل صبر نمودن بعد از فراغ پس بعد از آن استبرا كردن مستحب است چنانچه در حديث از ابى جعفر الباقر (ع) وابى عبد الله الصادق عليهما السلام روايت شده است و طريق استبرا على الاشهر آن است كه انگشت وسطى را از دست چپ بر مقعد گذاشته تا اصل قضيب و تحت خصيتين به قوت تمام بكشند تا سه بار پس انگشت مسجه را در زير قضيب و انگشت ابهام را بر بالا گذاشته تا كنار خشفه سه بار ديكر بكشد پس حشقه را بفشرد و ذكر را بيفشاند سه بار كه مجموع نه بار شود و چنانچه مختار مبسوط و اختيار معتبر است و در استظهار و استبراء اتم و ابلغ است و شيخ مفيد رحمه الله تعالى در معنعه مىگويد " ما تحت اثنين تا اصل قضيب را از فوق و تحت ميان ابهام و مسجه گذاشته به تمامى از پنج تا طرف دو بار يا سه بار به اعتمام و تمام بكشد و سيد مرتضى رضوان الله تعالى عنه اكتفا به آن كرده است كه تمام قضيب را از اصل تا طرف سه بار به قوت بفشارند و بيفشرد و منطوق حديث مولانا الباقر عليه السلام به طريق تهذيب و استبصار آنكه از اصل قضيب تا طرف حشفه سه بار بيفشرد دو طرف را گرفته سه بار بيفشاند و صدوق رضوان الله تعالى عليه در فقيه از كشيدن از مقعده تا اثنين به انگشت سه بار به قوت افتاندن
(٦٩)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 ... » »»
الفهرست
الرقم العنوان الصفحة