كه قابل تطهير است و احوط اعلان كردن است مشترى را تا آن را تطهير كند اگر قبل از خوردن باشد و نسبت به صاحب اولى بر او چيزى نيست بلى اگر به تنجيس آن معيب شده باشد از جهت اين كه از شستن آن نقصانى لازم مىآيد ضامن آن است (فصل پنجم) در بيان فراموش شدن ومشتبه گرديدن نجاست است هر گاه شخص نماز كرد در حالى كه بدن يا لباس او نجس بود پس اگر مىدانست نجاست را و عمدا با آن نماز كرده آن نماز باطل است و هم چنين است هر گاه جاهل به حكم تكليفى باشد به اين معنى كه مىداند مثلا بدن يا لباس او آلوده به عرق جنب از حرام است اما نمىداند كه عرق جنب از حرام نجس است يا آنكه جاهل به حكم وضعى باشد يعنى نداند كه طهارت شرط نماز است و اما هر گاه جاهل به موضوع باشد به اين كه نمىدانست كه جامه يا بدن او ملاقات با بول كرده مثلا و مشغول به نماز شد پس هر گاه ملتفت نشد اصلا يا آنكه ملتفت شد اما بعد از نماز نمازش صحيح است و قضا واجب ندارد بلكه در وقت اعاده هم واجب نيست و اگر چه احوط است و اگر در اثناء نماز ملتفت به نجاست شد و دانست نيز كه نجاست از پيش بوده و بعض نماز هم با نجاست واقع شده پس با سعه وقت باطل است و بايد اعاده كند و اگر چه احوط آنست كه تمام كند و بعد اعاده كند و با تنگى وقت هر گاه ممكن باشد او را كه تطهير يا تبديل جامه نجس كند بدون آنكه منافى بجا آورد بايد چنين كند و نماز را تمام نمايد و صحيح است و اگر ممكن هم نباشد باز نماز را تمام كند و صحيح است نمازش و اگر در اثناء نماز ملتفت شود به نجاست و بداند كه در همان حال حادث شده به طريقى كه هيچ جزء از نماز را با نجاست بجا نياورده يا آنكه شك داشته باشد كه آيا از پيش بوده يا حالا حادث شده پس با وسعت وقت و امكان تطهير يا تبديل چنين كند و نماز را تمام نمايد و اگر ممكن نباشد نماز را به هم زند و خود را تطهير يا جامه را تبديل نمايد و نماز را از سر بخواند و اگر وقت تنگ است نماز را با نجاست تمام كند و نمازش صحيح است و اما اگر شخص فراموش كرد كه جامه يا بدنش نجس است و به همان حال نماز خواند پس اقوى وجوب اعاده است اگر وقت باقى باشد و وجوب قضا است اگر وقت گذشته باشد مطلقا خواه بعد از نماز ملتفت شود يا در بين نماز ممكن باشد تطهير يا تبديل يا نباشد (مسألة 1) كسى كه فراموش كرده حكم تكليفى يا وضعى را حكم او حكم جاهل بان است در وجوب اعاده و قضا و معنى حكم تكليفى و وضعى در اول فصل گذشت (مسألة 2) اگر جامه نجس را شست و يقين كرد به طهارت آن و با آن نماز كرد و بعد