وخنثى (مسألة 9) جايز است امامت خنثى براى زن نه براى مرد وخنثى (مسألة 10) جايز است امامت غير بالغ براى مثل خود (مسألة 11) احوط امامت نكردن كسى است كه جذام يا برص داشته باشد وكسيكه حد شرعى خورده بعد از توبه او وكسيكه بدوى باشد مگر براى امثال خودشان بلكه مطلقا هر چند اقوى جواز امامت انهاست مطلقا (مسألة 12) معنى عدالت امام ان است كه ملكه راسخه داشته باشد كه بتواند اجتناب كند از گناهان كبيره واز اصرار بر صغائر واز منافيات مروت كه ارتكاب ان دلالت كند بر بى مبالاتى بدين وكفايت مىكند حسن ظاهريكه كاشف ظنى باشد از وجود ملكه (مسألة 13) گناه كبيره آنست كه كبيره بودن ان بنص ثابت شود يا در كتاب وسنت وعده اتش بمرتكب ان داده شده يا انكه در كتاب يا سنت وارد شده كه ان گناه اعظم از گناهى است كه كبيره بودن ان بنص يا وعده اتش بر ان ثابت شده يا نزد اهل شرع بزرگ شمرده شود (مسألة 14) عدالت ثابت مىشود بشهادت عدلين در صورتيكه معارض نباشد بشهادت دو عادل بلكه بشهادت يك عادل بفسق او (مسألة 15) اخبار جماعت مجهول العدالة بعدالت كسى كه سبب حصول اطمينان باشد در جواز اقتداء كافى است بلكه كفايت مىكند اطمينان حاصل از شهادت يك عادل يا حاصل از اقتداء عدلين باو يا حاصل از اقتداء جماعت مجهول الحال باو ووثوق واطمينان از هر چه پيدا شود كافى است بشرط انكه اطمينان كننده اهل فهم وخبره وبصيرة باشد ومعرفت بمسائل شرعيه داشته باشد نه از جهال ونه كسانيكه بادنى چيزى اطمينان براى انها حاصل مىشود مثل بسيارى از مردم (مسألة 16) كسيكه خود را عادل نمىداند احوط آنست كه اقدام نكند بامامت هر چند اقوى جواز ان است (مسألة 17) پيش نماز مسجد اولى است بامامت در انمسجد از ديگرى هر چند انديگر از او افضل باشد لكن بهتر آنست كه او افضل را مقدم دارد وصاحب منزل اولى است بامامت در منزل خود از كسيكه ماذون در نماز كردن آنجا باشد والا نماز بدون اذن او جايز نيست وبهتر ان است كه او نيز افضل را مقدم دارد وهاشمى مقدم است بر ديگرى كه در ساير صفات با او مساوى باشد (مسألة 18) هر گاه در جائى چند نفر بقصد تحصيل ثواب امامت معارضه كنند در امامت بدون غرض دنيوى كسيكه رغبت تمام مامومين باو زيادتر است بسبب رجحان شرعى مقدم بر ديگران است وهر گاه مامومين خلاف كنند وهر جمعى كسى را ترجيح دهند فقيه جامع