صغير خود را به قرض بر دارد. هر چند ملى 1 نباشد. و گاه هست كه از راه اضطرار مال او را فروخته و به مصرف خود رسانيده و در ذمه خود به قرض قرار داده. و فعل ولى، محمول بر صحت است تا فساد آن معلوم شود.
و هر گاه ولى، مال را به جهت نفقهء خود بفروشد در صورتى كه صغير غنى باشد و او محتاج باشد، امر، اسهل و واضح است.
45 - سئوال: آيا جايز است تفاضل در معاملهء طلا و نقره با هم؟ و آيا فرقى ما بين طلا و نقره خوب و بد هست يا نه؟ -؟ و هر گاه يكى از آنها مغشوش باشد (مثل اينكه در پول نقره مس يا قلع باشد) مىتوان معامله كرد به خالص آن جنس (به آن خوب و بد) يا نه؟ -؟ و آيا به غير جنس خود مىتوان معامله كرد يا نه؟ -؟ و هر گاه هر دو مغشوش باشند، چه حال دارد؟.
جواب: طلا را با طلا و نقره را با نقره جايز نيست كه تفاضل بگيرد. به جهت آنكه ربا است. جزما.
و فرقى ما بين خوب و بد آنها نيست، يعنى نقره بد مثلا هر چند به نصف قيمت نقرهء خوب بيرزد، كه جايز نيست معامله با زيادتى، كه يك مثقال را بدهد و دو مثقال بد را بگيرد. و همچنين فرقى نيست ما بين سكه دار و بى سكه و شمش كرده يا مصنوعى [صحيح: مصوغى] و درست يا شكسته.
و هر گاه در يكى از آنها غش باشد مثل پول نقره‌اى كه در آن قلع يا مس باشد،