إثنا عشر رسالة - المحقق الداماد - ج ٣ - الصفحة ١٢٤
قنازع او مسألة اگر موى سر را نتراشند و بگذارند دراز شود آن مقدار كه از شحمه گوش بگذارد فرق او مستحب است و فرق شعر به فتح فاء و اسكان راء عبارت است از موى را دو شعبه كردن و هر شعبه را از ديگرى جدا ساختن رسول صلى الله عليه وآله وسلم فرموده من اتخذ فليحس ولايته أو ليحزه واز ابى عبد الله الصادق (ع) مروى است من اتخذ شعر اقلم يفرقه فرقه الله بمنشار من نار شعر سيد المرسلين عليه وآله الصلوة والتسليم به حدى نمىرسد كه فرق بايد كرد چه هرگز آن مقدار نمىبود از شحه اذن مباركش بگذرد صدوق رضوان الله تعالى عليه در فقيه گفته است وكان شعر رسول الله صلى الله عليه وآله وفرة لم يبلغ الفرق وفره بفتح واو و سكون فا عبارت است از موى سركه مجتمع باشد تا اذنين و از حد شحمه اذن نگذشته باشد و آن را جمه نيز گويند به جيم مضومه و ميم مشدده اساس مشهور و مروى است كه امهات سنن حنفيه كه كلمات را در آيه وإذا ابتلى ابراهيم ربه بكلمات آن تفسير كرده اند ده امر است پنچ در سر مضمضه و استنشاق و مسواك و فرث شعر و قص شارب و پنج در بدن قص اظافير و حلق موى عانه و ازاله شعر ابطين و ختان و استنجا
(١٢٤)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 ... » »»
الفهرست
الرقم العنوان الصفحة