در صورتيكه دو نماز احتياط بر او باشد وبعد از تمام شدن نماز اول وپيش از شروع بدويم معلوم شود كه نماز احتياطيكه بجا اورده در ركعات وكيفيت موافق با نقصان نماز بوده دور نيست اكتفا بهمان بتوان نمود مثل انكه شك كند ما بين دو وسه وچهار وبعد از انكه دو ركعت نماز احتياط ايستاده بجا اورد معلوم شود كه اصل نماز را دو ركعت كرده بوده (مسألة 11) بعد از انكه بسبب شكيات نماز احتياط بر او واجب شود اگر شك كند كه بجا اورده يا نه پس هر گاه بعد از وقت شك در ان كند اعتبار ندارد وبنا گذارد بر انكه بجا اورده است واگر در جاى نماز نشسته و منافى بعمل نياورده وبكار ديگر مشغول نشده باشد بنا گذارد كه بجا نياورده وبياورد واگر داخل كار ديگر شده يا منافى بعمل اورده باشد يا انكه زمان طولانى فاصله شده باشد احوط آنست كه بنا گذارد كه بجا نياورده وبياورد واصل نماز را هم اعاده كند (مسألة 12) اگر بر نماز احتياط سهوا يك ركعت يا ركنى زياد كند باطل است وبايد اعاده كند آن را وبعد از ان اصل نماز را اعاده كند (مسألة 13) اگر شك كند در افعال نماز احتياط پس هر گاه داخل در فعل بعد كه مرتب بر ان است نشده بجا اورد واگر داخل فعل بعد شده اعتنا نكند وبنا گذارد كه بجا اورده مثل اصل نماز (مسألة 14) اگر بعد از نماز شك كند كه ايا در نماز شكى كرده كه نماز احتياط واجب شده باشد يا نه بنا گذارد كه شك نكرده (مسألة 15) اگر شك كند در ركعات نماز احتياط پس ايا بايد بنابر اكثر گذارد مگر انكه اكثر موجب بطلان باشد كه بنابر اقل گذارد يا انكه بايد مطلقا بنابر اقل گذارد دو وجه است احوط آنست كه بنابر اقل يا اكثر گذارد وبعد از ان نماز احتياط را اعاده كند وبعد اصل نماز را اعاده كند (مسألة 16) اگر فعلى از افعال غير ركنى در نماز احتياط زياد يا كم كند پس ايا بر او واجب است دو سجده سهو بجا اورد يا نه دو جه است واحوط آنست كه بجا اورد (مسألة 17) اگر بعد از سلام نماز احتياط شك در جزئى يا شرطى از ان نمايد اعتبار ندارد (مسألة 18) اگر فراموش كند نماز احتياط را وشروع كند بنافله يا قضاء نماز فريضه ونحو ان ودر اثناء ان متذكر شود بايد قطع كند آن را وشروع بنماز احتياط نمايد وبعد از ان اصل نماز را اعاده كند بنابر احوط واما اگر بنماز فريضه بعد مثل نماز عصر شروع كرده باشد ودر اثناء ان متذكر شود كه نماز احتياط نماز ظهر را فراموش كرده پس اگر از محل عدول گذشته مثل انكه داخل ركوع ركعت دويم عصر شده باشد