هر گاه در هر دفعه چنين كند كفايت مىكند چنانچه كفايت مىكند كه از آب پر كند و بريزد (مسألة 15) هر گاه شك كرد در متنجسى كه آيا از ظروف است تا سه دفعه او را بشويد يا آنكه غير ظرف است تا يك دفعه شستن كفايت كند ظاهر آنست كه در آنجا يك دفعه كفايت مىكند (مسألة 16) شرط است در شستن متنجس باب قليل جدا شدن غساله از آن به نحو متعارف پس در مثل بدن و نحو آن از چيزهائى كه آب در آن نفوذ نمىكند كفايت مىكند ريختن آب بر آن و جدا شدن معظم آب آن و در مثل جامه و فرش از چيزهائى كه نفوذ مىكند در آن آب چاره نيست از فشار دادن يا چيزى كه بمنزله فشار دادن است مثل آنكه آن را لگد كند يا دست روى او گذارد و قوت كند ونحو اينها و لازم نيست جدا شدن تمام آب و دست ماليدن لازم نيست مگر در وقتى كه در آن عين نجس يا متنجس باشد و در مثل صابون و گل ونحو اين دو از چيزهائى كه نفوذ مىكند در آن آب و ممكن نيست فشار آن پاك مىشود ظاهرش به اجراء آب بر آن و ضرر نمىرساند آن را بقاء نجاست باطن بر فرض نفوذ نجاست در آن و اما در شستن باب كثير پس معتبر نيست جدا شدن غساله و نه فشار و نه تعدد بلكه به مجرد فرو بردن در آب بعد از زوال عين پاك مىشود و كفايت مىكند در طهارت اعماق آن اگر نجاست بان رسيده باشد نفوذ آب پاك در آن هر گاه در آب كثير باشد و لازم نيست خشكانيدن او را اولا بلى هر گاه نفوذ كرده در آن عين بول مثلا و باقى مانده در آن معتبر است او را بخشكانند به خلاف آنكه آب نجس در آن موجود باشد كه بسبب اتصال باب كثير پاك مىشود و حاجتى به خشك كردن ندارد (مسألة 17) معتبر نيست فشار ونحو آن در متنجس به بول شيرخوار و اگر چه مانند جامه و فرش ونحو آن باشد بلكه كفايت مىكند ريختن آب بر آن يك دفعه به نحوى كه فرو گيرد جميع اجزاء آن را و اگر چه احوط دو مرتبه است لكن شرط است كه آن طفل معتاد به غذا نباشد و ضرر ندارد اتفاقا چيز كمى بخورد و شرط ديگر آنست كه پسر باشد نه دختر بنابر احوط و شرط نيست كه دو ساله يا كمتر باشد بلكه مناط شيرخوار و غير متغذى بودن است و اگر چه بعد از دو سال باشد هم چنان كه اگر معتاد به غذا شود پيش از دو سال جارى نمىشود در آن حكم مذكور بلكه بول او مثل ساير بولها است و نيز شرط است كه شير زن مسلمان خورده باشد پس اگر شير كافره يا شير خوك خورده باشد حكم مذكور در او جارى نيست (مسألة 18) هر گاه شك كرد در نفوذ آب نجس در باطن در مثل صابون ونحو آن بنا گذارد بر نفوذ نكردن مثل