است وگذشت (مسألة 3) هر گاه در محل مسح موئي باشد كفايت مىكند مسح بر آن اگر چه در پيشاني روئيده باشد بخلاف انكه موى سر بر پيشانى افتاده باشد كه واجب است آن را بلند كند وبشره پيشاني را مسح كند زيرا كه آن مو حائل محسوب است (مسألة 4) اگر بر ماسح يا ممسوح جبيره باشد كفايت مىكند مسح بان يا بر روى آن (مسألة 5) اگر ترك كند ترتيب اجزاء آن را اگر چه از روى جهل يا نسيان باشد تيمم او باطل است (مسألة 6) در صورتيكه خود از مباشرت تيمم عاجز باشد جايز است نائب بگيرد پس نايب دست منوب عنه را بگيرد بر زمين زند ومسح كند بان پيشاني ودو دست او را واگر ممكن نباشد نيز كه دست منوب عنه را بر زمين زند دست خود را بر زمين زند وپيشاني ودو دست او را مسح كند (مسألة 7) اگر باطن كف دست او نجس باشد واجب است با امكان تطهير كند آن را واگر ممكن نباشد اعتبار طهارت آن ساقط مىشود وبهمان حال بايد تيمم كند وتكليف او منتقل نمىشود به تيمم كردن به پشت كف مگر در صورتيكه كف دست نجاستي داشته باشد كه سرايت كند بممسوح وخشكانيدن آن ممكن نباشد (مسألة 8) كسيكه يك دست او را بريده باشند اكتفا كند به تيمم كردن بدست ديگر بانكه بكف دست موجود مسح نمايد پيشاني را وبعد از آن پشت دست خود را بزمين مسح كند ولى احوط آن است كه براى دست بريده خود نائب بگيرد پس دست موجود خود را با يك دست نائب بزمين زند. وبهر دو دست پيشاني خود را مسح نمايد ونائب پشت دست موجود را مسح كند واحتياطا دوباره پشت دست خود را بزمين بمالد وكسيكه هر دو دست او را بريده باشند بايد پيشاني خود را بقصد تيمم بر زمين بمالد وبر فرض امكان احوط آن است كه علاوه ذراعين خود را هم بر زمين زند وپيشاني را بان مسح كند وبهر كدام مسح نمايد ديگرى را (مسألة 9) اگر بر باطن كف نجاستى باشد كه جرم داشته باشد وازاله آن ممكن نباشد احوط جمع ما بين زدن كف دست است بزمين ومسح بان بازدن پشت دست ومسح بان (مسألة 10) هر گاه در انگشت او انگشتر باشد وقت تيمم بايد بيرون اورد زيرا كه حائل است (مسألة 11) هر گاه مبدل منه كه وضوء يا غسل است يكي باشد در نيت تعيين آن لازم نيست زيرا كه متعين است ودر صورتيكه هم غسل بر او واجب است وهم وضوء حائض ونفساء بايد معين كند بدل از كدام است ولو بنحو اجمال (مسألة 12) غاية تيمم اگر يكي باشد مثل مباح