در وجوب احتياط از غساله آن (مسألة 7) اگر در آبى شك كند كه غساله استنجاء است تا پاك باشد يا از غسالهاى ديگر محكوم است به طهارت اگر چه اجتناب از آن احوط است (مسألة 8) هر گاه غسل كند در آب كر مثل خزانه حمام يا استنجاء كند در آن صدق نمىكند بران غساله حدث اكبر يا غساله استنجاء يا خبث (مسألة 9) هر گاه شك كرد در رسيدن نجاست از خارج باب استنجاء يا بيرون آمدن نجاست يا غايط بنابر عدم گذارد (مسألة 10) مسلوب شدن طهارت يا طهوريت از آب مستعمل در رفع حدث اكبر يا رفع خبث چه استنجاء باشد چه غير استنجاء جارى در آب قليل است نه در آب كثير مانند خزانه حمام و نحو آن (مسألة 11) هر گاه جامه را شست و فشار داد آنچه از آب بعد از فشار دادن باقى مىماند پاك است و حكم ندارد و هم چنين است آن قطراتى كه باقى مىماند در ته ظرف بعد از شستن آن و ريختن غساله آن (مسألة 12) هر گاه جامه را تطهير كرد بعد از پاك شدن آن دست نيز بالتبع پاك مىشود و حاجت بشستن ندارد و هم چنين است ظرفى كه جامه در آن شسته مىشود (مسألة 13) هر گاه شخص جارى كرد آب را بر محل نجس زيادتر از مقدارى كه پاكى بان حاصل مىشود آن مقدار زيادى بعد از حصول پاكى پاك است و اگر چه تمام آن يك غسله حساب شود و لكن مراعات احتياط اولى است (مسألة 14) غساله نجاستى كه تعدد مىخواهد مانند بول مثلا اگر ملاقات كند چيزى را كفايت مىكند در آن شستن يك دفعه و معتبر نيست در آن تعدد اگر چه احوط است (مسألة 15) غساله چيزى كه احتياط مىشويند مثل خود آن چيز احتياط دارد اگر مستحبى است مستحبا و اگر وجوبى است وجوبا (م 16) در غساله استنجا قطراتى كه مستصحب اجزاء متميزه نباشد پاك است اگر چه آنچه مجتمع در مكانى شده مستصحب اجزاء غير مستهلكه باشد و وجوب اجتناب از او منافات ندارد با عفو از آن قطرات بلكه اگر دو حصه شود بعضى در مكانى جمع شود بدون استصحاب و بعضى در مكان ديگر با استصحاب اولى پاك است و دومى نجس (فصل هشتم) در آب مشتبه است آب مشكوك النجاسة پاك است مگر آنكه علم پيدا كند به آنكه حالت سابقه او نجاست بوده و اگر آب مشكوك الاطلاق يعنى مشتبه به مضاف باشد حكم آب مطلق ندارد مگر آنكه معلوم شود كه در سابق مطلق بوده و اگر مشكوك الاباحة يعنى مشتبه به غصبى باشد محكوم است باباحه و جميع تصرفات در آن جايز است مگر اين كه حالت سابقه آن ملكيت