اعتقادات غريب از كرامات و عجايب به او داشته اند كه بعضى از آنها بى جا است، چنانچه مرحوم مير لوحى كه جد سادات درچه است و از فضلاء آن عصر بوده در اربعين كه نوشته در مقام رد اين مطالب بر آمده كه مردم مى گفتند كه در راه مكه حضرت امام (عليه السلام) پاى ركاب آخوند تا مدتى راه مى رفته، و غير اينها و مذمت اين حرفها را كرده. و بسيارى از اين حرفها و مذمت بجا است دربارهء مردم چنانچه بعضى صوفيه نسبت به مرشدين، و بعضى عوام زمان نسبت به بعضى علماء مى دهند و اظهار اعتقادات غريبه مى كنند كه اينها باعث سستى امر معجزات ائمه هم مى شود بلى كرامات از علماء كاملين و اولياء، ممكن و واقع است، لكن نه به اين حدها. نبايد شخص زياد شكاك باشد، و نه زياد گول خور و زود قبول كن.
مجملا مقامات آخوند مجلسي بالاتر از آن است كه به اين رقم مطالب عاميانه بيان شأن او شود و شرح حال اين بزرگوار خيلى از آنها به جهت شهرت، حاجت به بيان ندارد. و رساله‌ها در حال او نوشته شده (1)، و كتابهاى او كه عامى و عالم به