و گويا از بركات انفاس شريفهء آن مرحوم است كه اولاد امجاد او از رؤساء علماء ايران و در اصفهان مرجع احكام وملجأ انام و بعضى در علم و عمل و فضل كم نظير، و دو نفر از اولاد آن مرحوم اعلم واكمل از ساير اولاد بلكه قليل النظير در بلاد، يكى مرحوم آقا ميرزا محمد باقر چهار سوقى كه ذكرش بعد مى آيد، ديگرى مرحوم آقا ميرزا محمد هاشم كه اين بزرگوار از محققين و متبحرين علماء و مجتهدين بوده.
در ذكر بعضى از مصنفات مرحوم والد آقا ميرزا محمد هاشم چهار سوقى (ره) ومرحوم حاجى ميرزا زين العابدين مذكور بر حسب آنچه آقاى ولد اكبر مشار إليه ايشان مذكور داشته صاحب كتابها و تصنيفات است:
شرح بر معالم اصول، شرح زبدهء شيخ بهائي، رساله‌اى در قواعد عربيه، رسالهء اجماع، رسالهء تداخل اسباب، رسالهء نيت، رسالهء احباط و تكفير، رسالهء نوادر الاحكام، رسالهء تعارض حقيقة مرجوحه و مجاز راجح، حواشى بر كتب علامه، خطب و اشعار بسيار، و صلواتى كه انشاء كرده.
فوت او سنهء هزار و دويست و هفتاد و پنج (1275). و از اولاد امجاد آن مرحوم و اقارب او در اين گنبد و اين تكيه مدفونند كه مخصوصا به زيارت آنها مى روند.
و بيرون گنبد توى تكيه، دست راست، درب تكيه قبر حاجى صادق تخت فولادى كه در همين تكيه منزل كرده بوده، و شب بيدار بوده، و جمعى اعتقادات بسيار به او داشته اند، اگر چه عامى بود، مردم اعتقادى به او داشتند كه به نبات دعا مى خواند و مى داد براى صدمه جن يا بعضى صدمات و ابتلاءات، خيلى محل اعتماد بوده نزد عوام شهر و دهات، از اين جهات.