واستغناء مطلق وعلم ذاتي وساير كمالاتي كه ممكنات از آنها عارى اند يافت مى شود در ربوبيت يعنى بايد دانست كه در جناب رب الأرباب حاصل است وآنچه مخفى است از خلق از جملهء صفات ربوبيت يافت مى شود در عبوديت يعني پى بآنها مى توان برد از صفات عبوديت بآنكه جناب حق را از آنها منزه دانى چنانچه در أحاديث وارد شده كه حق تعالى را بيرون كن از دو حد، از حد تعطيل كه هيچ صفت براى أو اثبات نكنى، واز حد تشبيه كه صفات مخلوقين را براى أو اثبات كنى چنانكه مى گوئى: خدا عالم است، أصل علم را براى أو اثبات كن ودر علم خود نظر كن هرچه متضمن نقص است از أو سلب كن چنانچه علم ما مسبوق بجهل است، واز غير است، ودر معرض زوال است، وناقص است، واينها همه صفات نقص است از خدا سلب كن پس بگو: داناست نه مانند دانايان ديگر، وهمچنين ساير صفات، پس معلوم شد كه از تفكر در صفات عبوديت پى بصفات ربوبيت مى توان برد مؤيد أين معنى است بعد از أين فرموده اند: قال الله تعالى: سنريهم آياتنا في الآفاق وفي أنفسهم حتى يتبين لهم انه الحق أو لم يكف بربك أنه على كل شئ شهيد، فتدبر.
وأين فقره را معاني ديگر هست كه ذكر آنها مورث تطويل واز أكثر عقول دور است لذا بهمين وجه اكتفا كرديم والله تعالى يعلم حقائق الأمور ".
(از سه نسخهء خطى كه يكى مورخ بزمان تأليف كتاب ومتعلق بنگارنده است نقل شد).