حكم ضمان جديد شخصى متعهد مى شود مثلا خانه اى را با خصوصياتى كه طرفين بر آن توافق كرده اند بسازد و تحويل دهد و شخص سومى با توافق طرفين متعهد مى شود، چنانچه تعهد كننده تا مدت معين كار را انجام ندهد مبلغى به صاحب كار بپردازد و در مقابل اين تعهد پولى مى گيرد.
در صورتى كه متعهد اول تخلف كرد و شخص ثالث مبلغى را كه تعهد كرده پرداخت نمود و همان مبلغ را از متعهد اول گرفت، اين كار با جميع خصوصياتش صحيح است و مانعى ندارد.
حكم بيمه از معاملات تازه در آمد (بيمه نمودن) است. دانشمندان علم حقوق نوشته اند كه اين معامله در اوائل قرن چهارده ميلادى در اروپا پديد آمده است.
و بعدا در اثر بر قرارى تجارت ميان شرق و غرب در اوائل قرن سيزده هجرى اسلامى در بلاد آسيا ظاهر گرديد و اموال تجارتى را كه از راه دريا وارد مى كردند بيمه مى نمودند و كم كم در همه شئون زندگى راه يافت تا جايى كه همه چيز حتى انسان را بيمه مى كنند.
حقيقت بيمه اين است كه: پيمانى ميان دو طرف بسته مى شود مبنى بر اينكه:
چنانچه حادثه اى پيش بيايد و مورد بيمه آسيب ببيند و يا از بين برود، بيمه كننده متعهد باشد خسارات وارده را طبق قرار داد بپردازد و در برابر چنين تعهدى بيمه پذير نيز متعهد مى شود در هر ماه يا هر سال يا يك مرتبه مبلغى را به او تسليم نمايد.