8 - اماله كردن مسأله 1646 - اماله كردن با چيز روان اگرچه از روى ناچارى و براى معالجه باشد روزه را باطل مى كند.
9 - قى كردن مسأله 1647 - هرگاه روزه دار عمدا قى كند اگرچه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل مى شود ولى اگر سهوا يا بى اختيار قى كند اشكال ندارد.
مسأله 1648 - اگر در شب چيزى بخورد كه مى داند به واسطه خوردن آن، در روز بى اختيار قى مى كند، روزه اش صحيح است ولو قى بكند.
مسأله 1649 - اگر روزه دار بتواند از قى كردن خوددارى كند، چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.
مسأله 1650 - اگر مگس در گلوى روزه دار برود، چنانچه ممكن باشد، بايد آن را بيرون آورد و روزه او باطل نمى شود، ولى اگر بداند كه به واسطه بيرون آوردن آن، قى مى كند واجب نيست بيرون آورد و روزه او صحيح است.
مسأله 1651 - اگر سهوا چيزى را فرو ببرد و پيش از رسيدن به شكم يادش بيايد كه روزه است چنانچه ممكن باشد، لازم است آن را بيرون آورد و روزه او صحيح است.
مسأله 1652 - اگر يقين داشته باشد كه به واسطه آروغ زدن، چيزى از گلو بيرون مى آيد، نبايد عمدا آروغ بزند ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد.
مسأله 1653 - اگر آروغ بزند و چيزى در گلو يا دهانش بيايد، بايد آن را بيرون بريزد و اگر بى اختيار فرو رود، روزه اش صحيح است.