زور و با بت پرستى در يك جا ذكر شده (فاجتنبوا الرجس من الاوثان واجتنبوا قول الزور) (3) دروغگو ايمان ندارد (انما يفترى الكذب الذين لا يؤمنون) (4) دروغ اثم مى نامند مانند خمر وقمار (5) دروغگو مبغوض خداوند است (6) روى دروغگو سياه است (7) از شراب بدتر است (8) دروغگو بوى دهنش متعفن وگنديده است (9) ملك از وى دورى كنند باندازه يك ميل (10) خداى تعالى او را لعنت كند و آن لعنت الله عليه (ان كان من الكاذبين فنجعل لعنة الله على الكاذبين) (11) بوى گند دروغگو بعرش رسد (12) حمله عرش دروغگو را لعنت كند (13) دروغ مخرب ايمان است (14) دروغ مانع چشيدن طعم ايمان است (15) دروغگو تخم عداوت وكينه در سينه ها بكارد (16) دروغگو مروتش از همه خلق كمتر است (17) بجهت يك دروغ هفتاد هزار ملك دروغگو را لعن كنند (18) دروغ علامت نفاق است (19) دروغ كليد خانه ايست كه تمام خبائث در او است (20) دروغ فجور ودروغگو فاجر است (21) دروغگو رايش در مقام مشورت پسنديده نيست (22) دروغ زشت ترين مرضهاى نفسانيه است (23) دروغ انگشت پيچ شيطان است (24) دروغ بدترين رباها است (25) دوغ مورث كفر است (26) دروغ محسوب از خبائث است (27) دروغ فراموشى آورد (28) دروغ درى است از درهاى نفاق (29) دروغگو بعذابى مخصوص معذب باشد (30) دروغ محروم كند دروغگو را از نماز شب پس محروم شود از روزى (31) دروغ سبب خذلان الهى است (32) دروغ سبب گرفتن صورت انسانى است از دروغگو (33) دروغ بزرگترين خبائث است (34) دروغ از كبائر است (35) دروغ از ايمان دور ومجانب او است (36) دروغگو از بزرگترين گناهكاران است (37) دروغ هلاك كند صاحبش را (38) دروغ حالت وطراوت وبهار از صاحبش ميبرد (39) دروغگو قابل برادرى كردن كسى با او نيست واز مصاحبت با او نهى نمودند (40) خداى تعالى او را هدايت نكند وراه حق را باو نشان ندهد (لا يهدى من هو كاذب كفار) تمام شد آنچه مقصود ما بود در اين رساله شريفه در كمال تعالى خواهم كه توفيق خود را شامل حال گرداند در اجتناب كردن از محرمات واداء والحمد لله اولا وآخرا والصلوة على محمد وآله ما دامت الارضون والسموات كتب بيمناه الوازرة عباس ابن محمد رضا القمي عفى عنهما في الثاني والعشرين من ذي القعدة الحرام سنة 1327.