بدهد بلكه بايد بشصت نفر بخوراند يا بدهد وهر گاه فقير عيالات متعدده داشته باشد هر چند اطفال كوچك باشند جايز است بعدد هر كدام از انها يك مد باو بدهد (مسألة 25) در ماه رمضان سفر كردن جايز است هر چند بقصد فرار از روزه باشد لكن مكروه است (مسألة 26) مد ربع صاع است وصاع ششصد وچهارده مثقال وربع مثقال صيرفى است پس مد صد وپنجاه وسه مثقال ونيم ويك نخود ونيم است وهر گاه سه ربع وقيه بقالى بوزن نجف بدهد قدرى زيادتر داده كه بيست ويك مثقال وربع مثقال وسه ربع ربع مثقال بوده باشد (فصل پنجم) در چيزهائيكه موجب قضاء است بدون كفاره وان چند مورد است (اول) آنچه گذشت از باقى ماندن بر جنابت در خواب دويم بلكه سيم نيز هر چند احوط در هر دو كفاره است نيز بخصوص در خواب سيم (دويم) كسيكه اخلال بنيت كند ومفطرات بعمل نياورد يا انكه بقصد رياء يا بقصد قطع يا قاطع روزه را فاسد كند (سيم) كسيكه غسل جنابت را فراموش كرده ويك روز يا چند روز بر او بگذرد چنانچه گذشت (چهارم) كسيكه تفحص از فجر نكرده مفطرى بعمل اورد ومعلوم شود كه صبح بوده چه قدرت بر فحص از فجر داشته باشد يا بسبب كورى يا حبس ونحو ان عاجز از ان باشد يا انكه صبح را نشناسد يا انكه تفحص كرده وبا شك يا ظن بطلوع صبح مفطرى بعمل اورده ومعلوم شود كه صبح بوده بلكه با يقين ببقاء شب نيز با تبين خلاف احوط قضاء است ودر بطلان روزه بان فرق نيست بين رمضان وغير ان از روزه هاى واجب ومندوب بلكه در غير رمضان اقوى بطلان روزه بان است حتى با تفحص از فجر واعتقاد ببقاء شب با تبين خلاف (پنجم) كسيكه اعتماد كند بقول مخبر كه شب باقى است ومفطرى بعمل اورد بعد از ان خلاف ان معلوم شود (ششم) كسيكه اعتماد نكند بقول مخبريكه بگويد صبح شده بگمان انكه مزاح مىكند يا يقين نكند بصدق او ومفطرى بجا اورد (هفتم) كسيكه بمجرد اخبار مخبر كه بگويد مغرب شده افطار كند وبعد كشف خلاف شود هر چند بسبب كورى يا حبس ونحو ان بر او تقليد مخبر جايز باشد وهم چنين در صورتيكه يك عادل بلكه عدلين اخبار كنند كه مغرب است وافطار نمايد بلكه در صورتيكه اعتماد كند بمخبرى كه جايز نباشد اقوى وجوب كفاره است نيز (هشتم) كسيكه در هواى صاف بسبب تاريكى يقين بمغرب كند وافطار نمايد وخلاف ان معلوم شود بخلاف صورتيكه با شك يا ظن بمغرب افطار كند كه لزوم كفاره نيز