ومحل اقامه اگر برگردد احتياط بجمع ترك نشود تا وقتيكه جائى قصد اقامه كند يا انشاء سفر تازه كند ودر صورتيكه گفتيم بايد تمام بخواند فرق نيست ما بين انكه همان روز يا همان شب برگردد بمحل اقامه يا بعد از چند روز واينها در صورتى است كه بعد از تحقق اقامه بخواهد از محل اقامه برود بكمتر از مسافت بعد از ده روز يا در اثناء ان واما هر گاه در حال نيت اقامه قصد بيرون رفتن را داشته باشد پس گذشت كه در صورتيكه قصد دارد برود و همان روز برگردد كه شب را در محل اقامه باشد قصد خروج مضر بقصد اقامه نيست ومحقق مىشود اقامه بخلاف كسيكه در وقت قصد اقامه عازم باشد كه در اثناء ده روز از محل اقامه بيرون رود بكمتر از مسافت ويك شب يا زيادتر آنجا بماند كه در اين فرض تحقق اقامه مشكل است واحوط از اول تا اخر در اين صورت جمع ميان قصر واتمام است مگر انكه قصد اقامه جديدى كند بدون عزم مزبور يا انشاء سفرى كند (مسألة 25) مقيم اگر قصد سفر كند وبرود ودر بين راه بخواهد برگردد بمحل اقامه وده روز بماند پس هر گاه بعد از رسيدن بچهار فرسخ باشد بايد در رفتن ومقصد وبرگشتن قصر كند واگر پيش از ان باشد بعد از تجاوز از حد ترخص تا وقتيكه عزم برگشتن مىنمايد قصر كند واز وقت عزم ببعد تمام كند وقضاء نمازيكه قصر خوانده واجب نيست وهر گاه عزم برگشتن بمحل اقامه كند بدون قصد اقامه جديده بايد همه جا قصر كند حتى در محل اقامه سابقه زيرا كه از اقامه سابقه اعراض كرده وهم چنين قصر كند در صورتيكه فرض شود كه ياد او را برگرداند يا انكه براى حاجتى برگردد چنانچه گذشت (مسألة 26) اگر به نيت قصر داخل نماز شود ودر اثناء نماز قصد اقامه كند همان نماز را تمام كند ومجزى است واگر بعد از قصد اقامه داخل نماز شود به نيت تمام ودر اثناء ان عدول از اقامه كند پس هر گاه پيش از دخول در ركعت سيم عدول كند همان نماز را بقصر تمام كند واگر بعد از ان عدول نمايد باطل مىشود وبايد نماز قصر بخواند ماداميكه بيرون نرفته هر چند احوط آنست كه ان نماز را بتمام تمام كند واعاده كند بقصر وبعد از ان هم تا آنجا است جمع كند بين قصر واتمام (مسألة 27) اگر قصد اقامه كند در جائى بقصد فعل حرامى از كشتن مسلمانى يا دزدى مال او ونحو انها بايد نماز تمام بخواند وهم چنين است در صورتيكه پدر يا مالك او را نهى از اقامه كرده باشد يا انكه شوهر او راضى بماندن او نباشد (مسألة 28) اگر روزه واجب معينى غير از روزه رمضان بر مسافر باشد مثل روزه نذر