ندانند چه قصد كرده اند احوط آنست كه هر دو نماز را اعاده كنند هر چند اقوى صحت ان است در صورتيكه بعد از اتمام نماز شك كنند در قصد خود يا انكه بعد از شك در اثناء بقصد انفراد نماز را تمام كنند (مسألة 14) در بين نماز جايز نيست عدول كردن از امامى بامام ديگر در حال اختيار بنابر احوط بلكه بنابر اقوى هر چند ان ديگر افضل وارجح باشد بلى هر گاه بر امام عارض شود حالتيكه نتواند نماز خود را تمام كند بمردن يا ديوانگى يا بيهوشى يا حدث يا انكه متذكر شود كه از پيش محدث بوده بر مامومين جايز است ديگرى را مقدم دارند ونماز جماعت را با او تمام كنند بلكه اقوى جواز ان است در صورتيكه بر امام عارضى رو دهد كه نتواند نماز بنحو مختار بخواند مثل انكه تكليف او نماز نشسته شود زيرا كه باقى ماندن ماموم ايستاده بر اقتداء بامام نشسته جايز نيست (مسألة 15) جايز نيست بر منفرد در اثناء نماز عدول كند بجماعت (مسألة 16) جايز است عدول كند از جماعت بفرادى ولو اختيارا در جميع احوال نماز بنابر اقوى هر چند از اول نماز قصد عدول داشته باشد لكن عدول بانفراد خلاف احتياط است بخصوص در صورتيكه از اول نماز قصد انفراد در اثناء نماز را داشته باشد بلى عدول كردن براى ضرورت ولو ضرورت دنيويه ضرر ندارد (مسألة 17) هر گاه بعد از قرائت امام وپيش از ركوع نيت فرادى كند قرائت بر او واجب نيست بلكه اگر در اثناء قرائت عدول بانفراد كند باقى مانده از حمد وسوره را بخواند كافى است هر چند احوط در هر دو صورت از سرگرفتن قرائت است بخصوص با عدول در اثناء قرائت (مسألة 18) اگر ماموم امام را در حال ركوع درك كند جايز است اقتداء كند وبركوع رود وبعد از ان اختيارا عدول كند بانفراد اگر چه احوط در اين حال ترك عدول است بخصوص در صورتيكه از اول نماز قصد عدول داشته باشد (مسألة 19) اگر قصد انفراد كند بعد از قرائت امام ونماز خود را تمام كند ونماز ديگر خود را در همان ركوع بهمان ركعت اقتدا كند جايز است ولكن خلاف احتياط است (مسألة 20) بعد از انكه در نمازى از جماعت عدول كند بانفراد جايز نيست در ان نماز برگردد بجماعت بلى اگر در حال جماعت مردد شود در عدول بانفراد وترك ان وبعد از ان عازم شود بر باقى ماندن بجماعت صحيح است بلكه هر گاه بعد از عدول بانفراد بلا فاصله برگردد بجماعت دور نيست جايز باشد هر چند خلاف احتياط است مطلقا (مسألة 21) اگر شك كند كه عدول