بلكه دور نيست جواز بلند كردن يك دست بدون ديگرى (مسألة 16) اگر شك كند در تكبيرة الاحرام كه گفته يا نه پس هر گاه هنوز شروع بما بعد ان نكرده بنا گذارد كه نگفته وبگويد واگر داخل ما بعد ان شده از دعاء توجه يا استعاذه يا فرائت بنا گذارد كه گفته واگر بعد از ان كه گفته شك كند كه صحيح گفته يا نه بنا گذارد كه صحيح نگفته ولكن احوط ان است كه آن را بيكي از منافيات باطل كند واز سر گيرد واگر بعد از دخول در ما بعد شك كند كه تكبير را صحيح گفته يا نه بنا گذارد كه صحيح گفته واگر تكبير بگويد وشك كند كه تكبيرة الاحرام است يا تكبير ركوع بنا گذارد كه تكبيرة الاحرام بوده (فصل سيم) در قيام است وقيام بر چند قسم است اول واجب ركنى وان قيام در حال تكبيرة الاحرام وقيام متصل بركوع كه از ان بركوع مىرود پس اگر تكبير گويد نشسته يا در حال بر خواستن باطل است اگر چه سهوا باشد چنانچه اگر ركوع كند بدون قيام باين كه نشسته قرائت كند وبركوع رود يا بعد از قرائت يا در اثناء ان بنشيند وركوع كند باطل است اگر چه با خميدگى بلند شود تا بحد ركوع قيامي رسد وهم چنين باطل است اگر بنشيند بعد از ان بر خيزد وهنوز بحد قيام نرسيده ركوع كند اگر چه سهوا ترك قيام كرده باشد دويم واجب غير ركني وان قيام در حال قرائت وقيام بعد از ركوع است سيم قيام مستحب وان قيام حال قنوت وحال تكبير ركوع است چهارم قيام مباح وان قيام بعد از قرائت يا تسبيحات اربعه يا قنوت وقيام در اثناء نماز مقداريكه مشغول بچيزى نباشد غير از قيام متصل بركوع وغير از قيام طولانى كه صورت نمازبان محو شود (مسألة 1) تمام تكبيرة الاحرام را بايد ايستاده بگويد از اول تا اخر ان بلكه واجب است من باب المقدمة كه قبل از ان وبعد از ان مقدارى ايستاده باشد پس اگر نشسته بود وبر خواست وپيش از رسيدن بحد قيام حرفى از حروف تكبير را بگويد باطل است چنانچه ماموم اگر تكبير بگويد وراء اكبر را مثلا در حال سرازيرى بركوع گويد باطل است بلكه واجب است كه بعد از ايستادن مستقر شود ودر حال استقرار تكبير گويد وبعد از تمام شدن تكبير هم مستقر باشد وبعد بركوع رود (مسألة 2) ايا قيام در حال قرائت يا تسبيحات اربع شرط صحت انهاست يا واجب مستقلي است دو وجه محتمل است ولكن احوط اول واظهر ثاني است پس اگر نسيانا نشسته قرائت كند وبعد از ان يا در اثناء ان متذكر شود قرائت او صحيح است ومحل قيام از او فوت