انها بلي با كي نيست بهر كدام از مذكورات در حال اضطرار وهم چنين معتبر است ما بين دو پا زياد گشاد نباشد كه از صدق قيام بيرون رود واگر قيام صادق باشد ضرر ندارد واحوط ايستادن بر تمام هر دو قدم است كه بسر انگشتان يا بپاشنه پاها نه ايستد اگر چه اقوى كفايت انهاست بلكه دور نيست اكتفاء ايستادن بيك پا (مسألة 9) احوط ان است كه گردن را نيز راست كند اگر چه اقوى جواز خم كردن ان است (مسألة 10) اگر ترك كند راست ايستادن يا استقرار يا استقلال را نا سيا نماز او صحيح است اگر چه در قيام ركني باشد ولكن احوط در ان اعاده است (مسألة 11) واجب نيست كه سنگينى بدن در اعتماد بر پاها مساوى باشد وجايز است اعتماد بر يك پا اگر چه قائل باشيم بوجوب ايستادن بر دو پا (مسألة 12) در حال اضطرار فرقي نيست ما بين تكيه دادن بر ديوار يا انسان يا چوب وامثال انها ومعتبر نيست در تكيه گاه كسيكه پاى او را بريده باشند در نماز انكه تكيه كند بر آنچه در راه رفتن بان تكيه مىكند بلكه جايز است در نماز بچيز ديگر كند (مسألة 13) كسيكه در ايستادن مضطر باشد بتكيه گاه ونداشته باشد واجب است بخرد آن را يا استيجار كند يا توقف بر ان (مسألة 14) تمام اقسام قيام اضطرارى از انحناء ومايل بودن بطرفى يا با اعتماد بچيزى يا با عدم استقرار يا گشاد ايستادن فاحش مقدم است بر نشستن واگر امر دائر شود بين گشاد ايستادن فاحش واعتماد بچيز ديگر يا بين اعتماد بچيزى وترك استقرار هر دو مقدم مىباشد بر ترك استقرار واگر دائر باشد بين ترك استقرار وبين انحناء يا ميل بيكي از جانبين آنچه اقرب بقيام است مقدم است واگر داير باشد بين ترك راست ايستادن وترك استقلال ترك استقلال مقدم است پس بايد تكيه كند بچيزى وراست بايستد وهم چنين اگر دائر باشد بين ترك راست ايستادن وترك استقرار ترك استقرار مقدم است واگر داير باشد بين ترك استقلال وترك استقرار اول را مقدم دارد پس مراعات راست ايستادن اولى از مراعات استقلال واستقرار است ومراعات استقرار اولى از مراعات استقلال است (مسألة 15) هر گاه قادر بر ايستادن نباشد در تمام نماز يا بعض ان مطلقا حتى قياميكه بصورت ركوع باشد بنشيند وراست نشستن بدل از قيام است واحكام مذكوره كه مترتب بر قيام بود در جلوس جاريست حتى تكيه نكردن بر چيزى وغير ان واگر از نشستن هم متعذر باشد خوابيده نماز بخواند بر پهلوى راست مثل مدفون واگر از انهم متعذر باشد بخوابد بر پهلوى