كه ابتدا كند بيمين ميت وان را بر دوش راست گذارد بعد برود به موخر جنازه از يمين ميت وان را نيز بر دوش راست گذارد بعد موخر ايسر را بر دوش چپ گذارد بعد مقدم ايسر را نيز بر دوش چپ گذارد (دهم) مستحب است كه صاحب مصيبت پا برهنه وبى رداء باشد يا تغيير وضعى بدهد كه معلوم باشد صاحب مصيبت است وچند امر است كه مكروه است (اول) خنديدن ولهو ولعب است (دوم) گذاشتن رداء است از غير صاحب مصيبت (سيم) كلام گفتن بغير ذكر ودعاء واستغفار است حتى وارد شده منع از سلام كردن بر مشيع (چهارم) مشايعت كردن زنان است اگر چه تشييع جنازه زن باشد (پنجم) سرعت كردن در مشى است بر وجهى كه منافى مداراى با ميت باشد بلكه سزاوار است توسط در مشى (ششم) دست بدست زدن يا بزانو زدن (هفتم) انكه مصاب يا غير او بگويد ارفقوا به يعنى بمدارا ببريد ميت را يا رحم كنيد بر او يا طلب مغفرت كنيد يا ترحموا عليه يا استغفرو له غفر الله لكم و هم چنين گفتن قفوا به يعنى نگاه داريد ميت را (هشتم) مجمره برداشتن همراه جنازه بلكه مطلق اتش همراه داشتن مگر در شب كه چراغ برداشتن ضرر ندارد (نهم) برخواستن در وقت مرور جنازه اگر نشسته باشد مگر اين كه ميت كافر باشد كه بهتر اين است كه راست شود كه جنازه كافر بالاى سر او عبور نكند (دهم) بعضى گفته اند بايد منع كنند كافر ومنافق وفاسق را از مشايعت (فصل بيست وپنجم) در نماز بر ميت است بدان كه واجب است نماز گذاردن بر هر ميت مسلمانى بدون فرق ما بين عادل وفاسق وشهيد وغير ايشان حتى مرتكب گناهان كبيره بلكه اگر چه خود را عمدا كشته باشد وجايز نيست بر كافر باقسام آن حتى مرتد فطرى يا ملى هر گاه بدون توبه بميرد وواجب نيست نماز بر اطفال مسلمانان مگر انكه بشش سال برسند بلى مستحب است بر كسيكه عمرش كمتر از شش سال باشد واگر چه در حين ولادت بميرد بشرط انكه زنده متولد شود وهر گاه مرده متولد شود مستحب نيست نماز بر او وملحق مىشود بمسلمان در وجوب نماز بر او مرده كه در بلاد مسلمين يافت شود و هم چنين لقيط دارالاسلام بلكه لقيط دار الكفر هر گاه در آن مسلمى باشد كه احتمال برود كه لقيط از او متولد شده باشد (مسألة 1) شرط است در صحت نماز انكه نمازگذار مؤمن ومأذون از ولى باشد بهمان تفصيل كه سابقا گذشت پس صحيح نيست نماز بر ميت بدون اذن ولى او خواه جماعت باشد يا فرادى (مسألة 2) اقوى صحت