جامع الشتات (فارسي) - الميرزا القمي - ج ١ - الصفحة ١٨٨
كند به خانه سابقه و رفع حاجت بشود، پس ترك خمس در قيمت زايد بر آن مقدار از زمين، مشكل است، و لكن اظهر جواز است.
365 - سؤال: شخص مزبور، پول خمس داده هم داشته است، آيا آن خرج گل كارى از آن محسوب مىشود يا نه؟ و آن خانه سابقه قدرى موروثى آن شخص بوده و قدرى را ابتياع نموده است، وجه آن خانه خمس دارد يا نه؟
جواب: مؤنه سال (خرج خانه ساختن به قدر حاجت باشد يا ساير اخراجات) اظهر اين است كه از پول خمس داده، وضع مىشود و هرگاه اخراجات خانه ساختن از پول خمس داده، تمام شد ديگر در قيمت آن خانه كهنه خمسى نيست، مگر اينكه آن خانه را به پول خمس نداده، خريده باشد.
366 - سؤال: شخصى پول خمس داده داشته و در بين سال، كسب نموده و آنچه نفع كه پيدا كرده است با قدرى از سرمايه خرج خانه و مؤنه سال كرده، آيا اين خرج را از پول خمس كند و خمس نفع را بدهد، يا آنكه چون خرج شده است نفع، خمس ندارد؟.
جواب: مجرد خرج كردن نفع، باعث عدم اعتبار مؤنه از پول خمس داده نمىشود بلكه اظهر اين است كه مقدار سرمايه را وضع مىكند و اخراجات كه كرده از پول خمس داده، وضع مىكند و آنچه از نفع هم صرف ضروريات مؤنه شده، هر گاه پول خمس داده، وفا نمىكرد و به اين نفع تمام كرده، آن را نيز وضع مىكند و آنچه فاضل آيد از نفع و از مؤنه سال، خمس آن را مىدهد.
367 - سؤال: چون رأى عالى اين است كه مؤنه سال از چيزى كه شأن آن خرج كردن نيست وضع نمىشود و سرمايه از شأن آن خرج كردن نيست، هرگاه سرمايه به قدرى باشد كه ربح آن زايد از كفايت مؤنه سال آن شخص باشد، آيا خمس به مقدار زايد سرمايه، تعلق مىگيرد يا نه؟
جواب: سرمايه به قدرى كه منافع آن كفايت او كند در خور زى او، از جمله مالى است كه مؤنه از آن وضع نمىشود، و هرگاه زايد بر آن باشد بايد مؤنه را از آن حساب كرد، يعنى از آن زايد. مثلا صد تومان سرمايه دارد و به پنجاه تومان سرمايه، كار او
(١٨٨)
مفاتيح البحث: الكسب (1)، الجواز (1)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 ... » »»
الفهرست