بخش پنجم / شهيد ماه رمضان...
رمضان ماه عبادت و نيايش، ماه قرآن و ماه راز و نياز با آن همه قداست و شكوه و عظمت ماه مباركى است كه دريايى از فضيلت و تعالى معنويت را همراه خود، دارد و خورشيد مغفرت و آمرزش و فيضهاى بى كران رحمانى را بر جان و دل شايستگان راه حق مىتاباند. در اين ماه رحمت، گم گشتگان وادى نوازش و ره گم كردگان عرصهء نياز و نيايش، كه هنوز تيرگى ها و آلودگيها و لغزشهاى خود را در چشمه سار روشن نويدهاى بشارت و آبشار زلال مغفرت و آمرزش بار ديگر صيقل و جلا مى دهند. در شب‌هاى بيدارى و روزهاى بينايى و هشيارى اين ماه، همگان به سوى رحمت وسيع و بى پايان الهى بر مى گردند و هر كس كه هنوز به كلى در سياهچال تباهى ها سقوط نكرده است به سهم خويش از درياى ناپيدا كرانهء رحمت الهى، توشه ها و اندوخته ها بر مى چيند.
بدينسان، در اين مسير تابنده و درخشان سعادت خوشبختى و فيض بيشتر، نصيب كسانى است كه بيشتر كوشا بوده اند و در تلاش براى اين دريافتها جانانه تر گام برداشته اند. نوزدهم، بيست و يكم و بيست و سوم رمضان، طبق احاديث و روايات اسلامى به نام " ايام قدر " و شبهاى آن به نام " ليالى قدر " و دو شب‌هاى احياء شناخته و معرفى شده اند كه عبادت و اطاعت پروردگار و تقرب به مبدأ آفرينش در آن فرصتها، از ويژگى و اهميت خاصى برخوردار است. تا حدى كه طبق فرمان قرآن، فضيلت و برترى عبادت در اين شب ها هزاران بار بيشتر از ديگر روزها و شبهاى سال است. زيرا كه فرشتگان و نيروهاى غيبى، در آن ايام و ليالى مقدس و مبارك مراوده و رفت و آمد و صعود و نزول بيشترى دارند و رحمت الهى تا بر آمدن روشنايى دل انگيز و روح پرور سحرگاهان، شامل حال بندگان و مخلوقات پروردگار يگانه است. (1) ايام رحمت و روزهاى قدر، يك حادثهء بزرگ و فاجعهء عظيم اسلامى ديگر را نيز همراه