اتصال محقق شده يا نه بايد احراز كند كه اتصال بوده مگر در صورتيكه مسبوق باتصال باشد مثل انكه نزديك باشد باماميكه مىخواهد باو اقتدا كند وشك كند در انكه امام از جاى خود پيش تر رفته يا نه (مسألة 24) اگر ماموم در اثناء نماز مقدم شد بر امام سهوا يا جهلا يا اضطرارا منفرد مىشود وجايز نيست دوباره برگردد باقتداء بلى اگر بلا فاصله برگردد دور نيست بقاء اقتداء (مسألة 25) جماعت گذاردن در صفيكه مستدير باشد دور كعبه جايز است بنابر اقوى واحوط مقدم نشدن ماموم است بر امام بحسب دائره واحوط از ان آنست كه ماموم بكعبه نزديك تر نباشد از امام واحوط از ان مقدم بودن امام است بر ماموم بحسب دائره ونزديك تر بودن او است بكعبه نيز (فصل سيم) در احكام جماعت است (مسألة 1) احوط ان است كه ماموم در دو ركعت اول از نماز اخفائى ترك قرائت كند در صورتيكه در اندو ركعت با امام باشد اگر چه اقوى جواز قرائت با كراهت است وبر فرض انكه ترك قرائت كند مستحب است كه مشغول تسبيح وتحميد الهى وصلوات بر محمد وال او باشد ودر دو ركعت اول نماز جهريه اگر صداى امام را در قرائت ولو همهمه او را بشنود بايد ترك قرائت كند بلكه احوط واولى آن است كه در حال قرائت او ساكت باشد وقرائت را گوش كند اگر چه اقوى جواز مشغول بودن بذكر ونحو ان است در انحال وهر گاه صداى امام ولو همهمه او را نشنود جايز است براى او قرائت حمد وسوره بلكه استحباب ان قوى است واحوط ان است قرائت كند بقصد قربت مطلقه بدون قصد جزئيت هر چند اقوى جواز ان است بقصد جزئيت نيز ودر دو ركعت اخيره نماز اخفائى وجهرى مثل منفرد است كه واجب است بوجوب تخييرى در ان بين قرائت حمد تنها يا تسبيحات اربعه چه امام در انها قرائت كند يا تسبيحات بگويد وچه ماموم قرائت او را بشنود يا نه (مسألة 2) در جواز قرائت ماموم با نشنيدن قرائت امام در جهريه فرق نيست بين انكه نشنيدن او بواسطه دورى از امام باشد يا بجهة كر بودن ماموم يا از كثرت صدا وامثال ان (مسألة 3) هر گاه بعض قرائت امام را بشنود احوط ترك قرائت است مطلقا (مسألة 4) هر گاه ماموم صداى قرائتى بشنود وخيال كند كه صداى غير امام است وخودش قرائت بخواند وظاهر شود كه صداى امام بوده نماز او باطل نيست وهم چنين اگر در نماز جهريه سهوا قرائت بخواند (مسألة 5) اگر شك كند در شنيدن قرائت امام ونشنيدن يا شك كند در انكه آنچه مىشنود
(٤٠٣)