تمام كند بعد از ان ازاله نجاست كند واگر بدون قطع نماز ازاله ان ممكن باشد بانكه مستلزم انحراف از قبله يا فعل كثير ماحى صورت نماز نباشد در بين نماز ازاله كند بعد از ان نماز را از همانجا تمام كند (مسألة 43) بعضى گفته اند گريه بر حضرت سيد الشهداء ارواحنا فداه در نماز جايز است ولى مشكل است (مسألة 44) اگر فعل كثير يا سكوت طولانى بعمل اورده وشك كند كه ايا صورت نماز بان محو شده يا نه دور نيست كه بناء گذارد كه محو نشده لكن احوط اعاده نماز بعد از اتمام ان است (فصل دويم) در مكروهات نماز وان چند چيز است (اول) التفات كمى بصورت بلكه بچشم وبدل (دويم) بازى كردن با ريش يا دست ونحو ان (سيم) جمع كردن بين دو سوره در يك ركعت بنابر اقوى اگر چه احوط ترك ان است (چهارم) انكه مرد جمع كند موى سر خود را ودر ميان سر گره زند يا به پيچد آن را وسرهاى مو را فرو برد در بيخ ان يا ببافد وبه پيچد آن را بر دور سر يا ببافد آن را ودرهم گره زند وبيندازد آن را پيش سر روى پيشانى واحوط ترك تمام انها است بلكه واجب است ترك اخير در حال سجده (پنجم) رسيدن بر موضع سجود (ششم) آب دهن انداختن (هفتم) شكستن انگشتان (هشتم) خميازه (نهم) دهن دره (دهم) ناله (يازدهم) اه كشيدن (دوازدهم) نماز خواندن در حال غلبه بول يا غايط بلكه باد (سيزدهم) نماز خواندن در حال غلبه خواب ومنقول است كه فرمود نماز نكن در حال كسالت وغلبه خواب وسنگينى (چهارم) دماغ پاك كردن (پانزدهم) قدمين را در حال قيام متصل بيكديگر گذاردن (شانزدهم) گذاردن دست بر خاصره (هفدهم) انگشتان را در يكديگر مثل شبكه كردن (هيجدهم) بهم گذاردن چشمان (نوزدهم) پوشيدن چكمه يا جوراب تنگ كه او را فشار دهد (بيستم) حديث نفس كه در دل ترتيب امور دنيويه دهد (بيست ويكم) ناخن گرفتن ويا گرفتن مو بدندان (بيست ودويم) نگاه كردن بنقش انگشتر وقران وكتاب وخواندن ان (بيست وسيم) گذاردن دست بر ورك وتكيه كردن بر ان در حال قيام (بيست وچهارم) ساكت شدن در حال قرائت يا ذكر براى شنيدن آنچه قائل مىگويد (بيست وپنجم) آنچه منافى خشوعى باشد كه در نماز مطلوب است (مسألة 1) بايد نمازگذار اجتناب كند از چيزهائيكه مانع قبول نماز است مثل عجب ودلال وندادن زكوة ونشوز زن وفرار كردن عبد از اقاى خود وحسد وكبر وغيبت وخوردن حرام وشرب مسكر بلكه جميع معاصى زيرا كه خدا فرموده انما