در گوش مولود يا عقب سر مسافر مىگويند (مسألة 9) ظاهر آنست كه فرق نباشد در سقوط ما بين شنيدن اذان زن يا مرد مگر انكه شنيدن آن حرام باشد يا انكه اذان زن بر وجه حرام باشد (مسألة 10) بعضى از علماء فرموده اند كه معتبر است در سقوط بسبب شنيدن انكه شنونده از اول قصد نماز داشته باشد پس هر گاه بعد از شنيدن اذان بناى نماز كردن بهم رساند اكتفاء بان نكند واز براى اين قول وجهي است (فصل دويم) بدان كه در صحت اذان نماز واقامه معتبر است چند چيز اول نيت قربت از اول واستدامه آن مثل ساير عبادات پس هر گاه بدون قصد قربت اذان يا اقامه بگويد صحيح نيست چنانچه چنين است هر گاه در بين قصد خلاف كند بلي اگر تجديد نيت كند واز انجائيكه بدون قصد قربت بعمل اورده اعاده نمايد صحيح است و نبايد از سر گيرد وگذشت كه در صحت اذان اعلامي قصد قربت معتبر نيست وشرط است در صحت اذان واقامه تعيين نمازيكه براى آن اذان واقامه مىگويد اگر متعين نباشد پس هر گاه بدون تعيين اذان واقامه بگويد كافى نيست براى نمازى چنانچه اگر بقصد نمازى بگويد وبخواهد نماز ديگر را بان بعمل اورد كفايت نمىكند بلكه بايد اعاده كند دويم عقل وايمان است واقوى عدم اعتبار بلوغ است در صحت آن بخصوص در اذان وبخصوص در اذان اعلامي واذان واقامه طفل مميز صحيح ومجزيست براى خود وبراى خود وبراى شنونده وبراى حكايت كننده وبراى جماعت ودر اذان اعلامى مرد بودن معتبر است وهم چنين معتبر است مرد بودن مؤذن ومقيم در جماعت مردان غير محارم ودر جماعت نسوان معتبر نيست ودر جماعت محارم اعتبار آن مشكل است ولكن احوط عدم اكتفاء بان است بلي ظاهر اكتفاء بشنيدن اذان واقامه زنان است براى زنان در صورتيكه حرام نباشد سيم ترتيب ما بين اذان واقامه كه اذان را مقدم دارد بر اقامه وترتيب بين فصول اذان واقامه پس هر گاه اقامه را مقدم دارد عمدا يا سهوا يا جهلا بايد اعاده كند آن را بعد از اذان وهم چنين اگر فصول انها را بخلاف ترتيب بگويد بايد بر گردد از آنجا كه خلاف ترتيب كرده موافق ترتيب بعمل اورد ودر صورتيكه فاصله ما بين زياد باشد كه مخل بموالات شود از سر گيرد چه عمدا خلاف ترتيب كرده باشد چه جهلا وچه سهوا چهارم موالات بين فصول انها كه صورت انها محفوظ ماند عرفا وموالات بين اذان واقامه وبين اقامه ونماز پس هر گاه فاصله زياد ما بين انها شود كه بحسب عرف متشرعه مخل بموالات شود باطل مىشود پنجم انكه اذان