توضيح نگارنده اينست كه زمان خود به خو د، وجود مستقلى نيست، بلكه محصول مقايسهء وجودى، دو موجود با همديگر مى باشد كه كدام جلوتر و كدام متأخرتر است. فعل پروردگار در حد خود و در صدور خويش، عارى از قياس مقايسه كننده مىباشد، مقايسه‌ها و مقارنه‌ها، همه معلولى از آن علت اوليه، و لازمه‌اى از لوازم وجود علت هستند كه احاطه وجودى و اشراف تام وكامل بر تمام موجودات دارد پس تقدم وجود حق يك تقدم على و فاعلى است نه تقدم زمانى يا رتبى و غيره.
7. خداوند متعال در سوره اسراء مى فرمايد: " ولا تقربوا الزنا إنه كان فاحشة، وساء سبيلا " (1) هرگز به عمل نامشروع نزديك نشويد، كه آن يك عمل فحشاء و نامشروع است.
امام باقر (عليه السلام) فرمودند: فحشاء: يعنى مصيبت وبغضاء است چون خداوند آن را با شديدترين سزا مجازات مى كند و زنا از كبيرترين گناهان كبيره مى باشد. (2) 8. در تفسير آيه شريفهء " وفضلناهم على كثير ممن خلقنا تفضيلا " (3) ما انسان را به بيشترين مخلوقات خود برترى داديم: امام باقر (عليه السلام) در تفسير اين آيه فرمودند: خداوند متعال، تمام مخلوقات خود را واژگونه و روافتاده خلق كرده است جز انسان كه او را مستوى القامه ومعتدل، خلق نموده است. (4) 9. مقصود از رتق وفتق چيست؟
عمرو بن عبيد از دانشمندان فقهى اهل سنت به محضر امام باقر (عليه السلام) وارد شد و خواست او را با پرسشى امتحان كند پس از او پرسيد:
قربانت گردم: مقصود از رتق وفتق در آيهء شريفه " أولم ير الذين كفرو أن السموات و الأرض، كانتا رتقا ففتقناهما " (سوره انبياء / آيه 30) چيست؟ امام باقر (عليه السلام) در پاسخ او فرمودند: " آسمان رتق بود كه باران نازل نمى نمود، و زمين فتق بود نبات و علف بيرون