مسأله 172 - جمعى از فقها فرمودهاند كه اگر مكلف از روى نادانى يا فراموشى عمره را بدون احرام به جا آورد، عمره وى صحيح است. و اين فرمايش خالى از اشكال نيست، و احتياط در اين صورت اين است كه بطورى كه گفته شد در صورت امكان اعاده نمايد و اين احتياط البته نبايد ترك شود.
مسأله 173 - در سابق گذشت كسى كه وطنش از مكه دور باشد، واجب است از يكى از ميقاتهاى پنجگانه كه ذكر شد براى عمره احرام ببندد. پس اگر راهش از آن ميقاتها باشد كه اشكالى ندارد، و چنانچه راهش از آن جا نباشد، مانند وضع حجاج در اين زمان كه همگى ابتداء وارد جده مىشوند و جده از مواقيت نيست پس احرام از جده مجزى نيست مگر محاذى و برابر يكى از آنها باشد كه اين ثابت نشده است بلكه اطمينان به عدم محاذات وى مىباشد پس با اين حال بر حاجى لازم است كه در صورت امكان به يكى از مواقيت برود يا از وطن و بلد خود يا در راه قبل از رسيدن به جده به مقدارى كه قابل ملاحظه باشد، هر چند در هواپيما باشد، نذر احرام نموده و از محل نذر، احرام، ببندد. و ممكن است براى كسى كه وارد جده شده بدون احرام، برود به " رابغ " كه در راه مدينه است و از آن جا به نذر احرام ببندد، به اعتبار اين كه قبل از جحفه كه يكى از مواقيت است مىباشد. و در صورتى كه رفتن به يكى از مواقيت ممكن نباشد و قبل از ميقات