را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد و عبادتهائى را كه بعد از روزهاى عادت بجا نياورده قضا نمايد.
مسأله 513 - اگر چند روز را حيض قرار دهد و عبادت نكند، بعد بفهمد حيض نبوده است. بايد نمازهائى كه در آن روزها بجا نياورده قضا نمايد. و اگر چند روز را به گمان اين كه حيض نيست عبادت كند، بعد بفهمد حيض بوده، چنانچه آن روزها را روزه گرفته بايد قضا نمايد.
نفاس مسأله 514 - از وقتى كه اولين جزء بچه از شكم مادر بيرون مىآيد، هر خونى كه زن مىبيند، اگر پيش از ده روز يا آخر ده روز قطع شود، خون نفاس است و زن را در حال نفاس، نفساء مىگويند.
مسأله 515 - خونى كه پيش از بيرون آمدن اولين جزء بچه مىبيند نفاس نيست.
مسأله 516 - لازم نيست كه خلقت بچه تمام باشد، بلكه اگر خون بستهاى هم از رحم خارج شود و خود زن بداند، يا چهار نفر قابله بگويند، كه اگر در رحم مىماند انسان مىشد، خونى كه تا ده روز ببيند خون نفاس است.
مسأله 517 - ممكن است خون نفاس يك آن بيشتر نيايد، ولى بيشتر از ده روز نمىشود.
مسأله 518 - هر گاه شك كند كه چيزى سقط شده يا نه، يا چيزى كه سقط شده اگر مىماند انسان مىشد يا نه، لازم نيست وارسى كند، و خونى كه از او خارج مىشود شرعا خون نفاس نيست.
مسأله 519 - توقف در مسجد و رساندن جائى از بدن به خط قرآن و كارهاى ديگرى كه بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است، و آنچه بر حائض واجب و مستحب و مكروه است بر نفساء هم واجب و مستحب و مكروه مىباشد.
مسأله 520 - طلاق زن در حال نفاس، باطل است و نزديكى كردن با او