اگر شك كند كه نه سال دختر تمام شده يا نه وطى او جايز نيست واگر وطى كند او را در اين حال وافضا كند او را ومعلوم نشود كه وقت وطى بالغ بوده يا نه آن زن بر اوحرام ابدى نميشود هر چند بر فرض آنكه معلوم باشد كه پيش از نه سال بوده قائل بحرمت ابديه باشيم بلى ديه ونفقه مادام الحيوة ثابت است (مسئلة 9) بعد از افضاء نيز جميع احكام زوجه بر او ثابت است مثل حرام بودن تزويج پنجمى وحرمت تزويج خواهر او واعتبار اذن او در نكاح دختر خواهر ودختر برادرش ونحوآنها هر چند قائل بحرمت ابديه باشيم بلكه بر اين قول نيز هر گاه فرزندى از اوبوجود آيد ملحق بشوهر است (مسئلة 10) آيا وجوب نفقه او ماداميكه زنده است بنشوز ساقط ميشود يا نه اشكال است زيرا كه محتمل است وجوب نفقه او نه بجهت زوجيت باشد واز اين است كه بعد از طلاق او بلكه بعد از تزويج بغير نيز ساقط نميشود وهم چنين در مقدم بودن نفقه او بر نفقه اقارب اشكال است وظاهر مشهور آن است كه چنانچه نفقه او بموت او ساقط ميشود بموت شوهر نيز ساقط ميشود لكن محتمل بعيد است كه بمردن شوهر ساقط نشود وظاهر آن است كه نفقه او بعدم تمكن ساقط نشود ودين بر او باشد هر چند محتمل بعيد است كه ساقط شود و هر گاه با تمكن نفقه او را ندهد دين است واحتمال آنكه مجرد تكليف باشد بعيد است واين در صورتى است كه او را طلاق داده باشد والا ماداميكه در حباله او است ظاهرا حكم او حكم زوجه باشد (باب دويم در احكام تزويج در عده) بدانكه جايز نيست تزويج زنيكه در عده ديگرى باشد چه بدوام يا متعه چه در عده طلاق بائنه يارجعيه يا در عده وفات يا در عده وطى بشبهه وچه زنيكه در عده است حره باشد ياكنيز پس اگر زن معتده را تزويج كند بر او حرام ابدى ميشود بشرط آنكه هر دو يا يكى از آنها بدانند كه در عده است وآنكه حرام است اگر چه باو دخول نكرده باشد يا آنكه باو دخول كرده باشد اگر چه ندانند بخلاف آنكه ندانند وعقدش كند بدون دخول كه حرام نميشود چه او را بعقد دائم تزويج كند يا بمتعه چنانچه فرقى نيست بين دخول بقبل يا دبر وملحق نيست بعده تزويج بكنيز در ايام استبراء كه موجب حرمت ابديه نميشود هر چند بداند در ايام استبراء است وباو دخول هم بكند بلكه دور نيست تزويج او پيش از گذشتن ايام استبراء حرام هم نباشد بلى دخول باو پيش از گذشتن حرام است وساير