بوطى در دبر اشكال است (مسألة 5) هر گاه قسم خورده باشد كه زوجه خود را در زمان معينى يا در جائي وطي نكند ودر آنزمان يا در آنجا وطى كند در دبر او خلف قسم كرده وكفاره بايد بدهد مگر آنكه قسم او منصرف باشد بوطي در قبل (مسألة 6) عزلى كه بيرون آوردن الت باشد از فرج در وقت انزال منى در كنيز جايز است اگر چه مزوجه بعقد دائمى باشد وهم چنين جايز است عزل از حره منقطعه وهم چنين از زوجه حره دائمه كه اذن دهد وهم چنين هر گاه در وقت عقد بر او شرط كرده باشد كه بتواند از او عزل كند وهم چنين در وطي در دبر او وهم چنين اگر ضرورتى مثل مرض ونحو آن اقتضا كند كه در اين صور عزل منى عيبى ندارد وايا در غير اين صور عزل كردن از زوجه دائمه حره جايز است يا نه دو قول است واقوى جواز آن است با كراهت بلكه ممكن است بگوئيم كه عزل از عجوزه واز عقيمه واز سليطه واز بذيه واز زنيكه طفل خود را شير نمىدهد كراهت نيز ندارد يا آنكه كراهتش كمتر است وبر هر تقدير آيا عزل منى از زوجه دائمه موجب دادن ديه نطفه است بر مرد يا نه اقوى عدم وجوب آن است واگر چه عزل هم حرام باشد وبعضى ديه را بر او واجب دانسته اند وآن ده مثقال شرعي طلاست كه بزوجه بدهد واما بر زوجه عزل كردن بي رضاى شوهر حرام است كه نگذارد مرد انزال نمايد در قبل او زيرا كه عزل منافى تمكين واجب است بلكه اگر چنين كند ممكن است بگوئيم كه بر او واجب است كه ديه نطفه را بمرد دهد ودر جواز عزل مرد از زوجه فرق نيست در جماع واجب باشد يا غير آن حتى در جماع هر چهار ماه يك مرتبه (مسألة 7) جايز نيست ترك وطى زوجه زياده از چهار ماه چه در زوجه دائمه يا منقطعه وچه زن جوان باشد يا پير بنابر اظهر وچه زوجه مملوك باشد يا حره وچه مرد در حضر باشد يا سفر در غير سفر واجب وايا كفايت مىكند وطى در دبر او يا نه اشكال است وايا اكتفا مىشود بمجرد دخول بدون انزال يا نه اشكال است وظاهر آن است كه وجوب وطى مزبور موقوف نباشد بمطالبه زن بلى اگر راضى بترك باشد جايز است وهم چنين اگر در وقت عقد بر زن شرط كرده باشد وهم چنين در صورتيكه عاجز از جماع باشد يا بر مرد يا بر زن ضرر داشته باشد وهم چنين در صورتيكه زن غايب باشد باختيار خود يا در صورتيكه ناشزه باشد وغير از جماع وانزال چيزى بر مرد واجب نيست وترك ساير استمتاعات عيبى ندارد چنانچه ترك وطي مملوكه خود مطلقا عيبى ندارد (مسألة 8) هر گاه زوجه بسبب كثرت