مقدم دارد بر نمازيكه بعد از ان فوت شده واگر ترتيب انها را نداند بايد تكرار كند آن را تا يقين نمايد كه ترتيب حاصل شده مگر در صورتيكه انقدر نماز از او فوت شده كه تكرار انها موجب مشقتى باشد كه تحمل آن را نتوان نمود پس اگر از او يك نماز ظهر ويك مغرب فوت شده وسابق را نداند بايد يك ظهر ما بين دو مغرب يا يك مغرب ما بين دو ظهر بعمل اورد وهم چنين است در صورتيكه نماز صبح وظهر يا مغرب وعشاء از دو روز يا صبح وعشا يا صبح ومغرب از او فوت شده باشد ونحو ان از دو نمازيكه در عدد ركعت با يكديگر كم وزياد باشند كه بايد يكى از ان دو نماز را دو مرتبه وديگريرا بين اندو بجا اورد تا ترتيب حاصل شود بخلاف دو نمازيكه در عدد ركعات باندازه يكديگر باشند مثل ظهر وعشا يا عصر وعشا يا ظهر وعصر از دو روز كه كفايت مىكند دو نماز يكى بقصد نمازيكه اول فوت شده ودويم بقصد انكه دويم فوت شده وهم چنين در صورتيكه زيادتر از دو نماز قضا بر او باشد كه با اختلاف ركعات بايد مكرر كند وبا تساوى بقصد اول ما في الذمه فالاول بجا اورد (مسألة 17) اگر پنج نماز از او فوت شده صبح وظهر وعصر ومغرب وعشا وترتيب فوت انها را نداند بايد انقدر نماز را مكرر نمايد تا يقين بحصول ترتيب پيدا كند بانكه پنج شبانه روز نماز قضا بجا اورد وهم چنين اگر شش نماز بر او باشد بايد شش شبانه روز نماز قضا بعمل اورد وانچه زيادتر باشد بعوض هر نماز يك شبانه روز بر ان بيفزايد (مسألة 18) اگر نمازهاى معلومه از او فوت شده در سفر وحضر وترتيب فوت انهارا نداند بعدد هر نمازى يك شبانه روز نماز بجا اورد علاوه نمازهاى چهار ركعتى را مكرر كند بقصر وتمام (مسألة 19) اگر بداند يكى از دو نماز ظهر وعصر از او فوت شده ونداند كدام است كفايت مىكند يك نماز چهار ركعتى بقصد ما في الذمه (مسألة 20) در مفروض مسألة سابق اگر احتمال دهد فوت ديگرى را نيز احوط عدم اقتصار بر يك نماز بقصد ما في الذمه بلكه اتيان بهر دو است (مسألة 21) اگر بداند يك نماز از نمازهاى يوميه از او فوت شده كفايت مىكند سه نماز يك صبح ويك مغرب ويك چهار ركعتى بقصد مردد ما بين ظهر وعصر وعشا بجا اورد ومخير است در ان ما بين جهر واخفات واگر مسافر بوده كفايت مىكند دو نماز يك مغرب ويك دو ركعتى بقصد مردد بين صبح وظهر وعصر وعشاء ودر صورتيكه نداند در وقت فوت مسافر بوده يا حاضر سه نماز كافى است يك مغرب ويك دو ركعتى مردد بين چهار نماز ويك