بجا اورد وجمع نكند ما بين آن ونماز يوميه بيك غسل هر چند در وقت يوميه اتفاق افتد (مسألة 21) هر گاه در اثناء غسل استحاضه حدث اصغر صادر شود ضررى بغسل نمىرساند بنابر اقوى لكن واجب است بعد از غسل وضو بگيرد واگر چه پيش از غسل وضو گرفته باشد (مسألة 22) هر گاه در اثناء غسل استحاضه جنب شود يا مس ميت كند غسل را از سر گيرد وبراى هر دو بجا اورد وجايز است كه همان غسل را تمام كند واز براى آن حدث ديگر استيناف كند بشرطى كه منافات نداشته باشد با مبادرت بنماز بعد از غسل استحاضه واگر در اثناء غسل متوسطه مستحاضه كثيره شود استيناف كند غسل را براى كثيره (مسألة 23) هر گاه مستحاضه كثيره پيش از هر نماز خون او منقطع شود باز بعد از نماز ببيند وقطع شود پيش از نماز بعدى شبانه روزى پنج غسل بايد بكند بلكه در مستحاضه متوسطه نيز چنين است بنابر آنچه تقويت شده از عدم اختصاص غسل او بنماز صبح تنها وتيمم قائم مقام غسل است هر گاه متمكن از غسل نباشد پس در فرض مذكور بايد پنج تيمم كند واگر متمكن از وضوء نباشد بايد ده تيمم كند كما اين كه در غير اين مقام هر گاه مستحاضه تكليفش تيمم باشد در قليله بايد پنج تيمم كند ودر متوسطه شش تيمم ودر كثيره هشت تيمم بايد بكند هر گاه جمع كند ما بين دو نماز والا بايد ده تيمم بكند (فصل پنجم) در نفاس است بدان كه نفاس خونى است كه مقارن ظهور اول جزء از طفل در وقت وضع حمل يا بعد از آن پيش از انقضاء ده روز از حين ولادت مىآيد خواه طفل تام الخلقه باشد يا ناقص الخلقه حتى سقط كه روح در او ندميده بلكه اگر چه مضغه يا علقه باشد بشرط اين كه معلوم شود كه مبدء نشو ادمى است يعنى اگر سقط نمىشد طفل از آن بهم مىرسد واگر چهار قابله شهادت بدهند كه مبدء نشو ادمى است كافى است واگر شك شود در ولادت يا در مبدء ادمى بودن پس محكوم است باين كه نفاس نيست وفحص هم لازم نيست واما خونى كه پيش از ظهور جزئى از طفل بيايد پس آن نفاس نيست بلكه اگر شرط حيض در آن موجود باشد باين كه سه روز متوالى ديده باشد حيض است هر چند ما بين آن ونفاس اقل طهر فاصله نشده باشد بنابر اقوى خصوصا اگر در عادت باشد يا متصل باشد بنفاس ومجموع بيش از ده روز نباشد مثل اين كه سه روز پيش از ولادت متصل بان به بيند وبعد از آن هم بيش از هفت روز نه بيند بلكه هفت روز يا كمتر به بيند لكن احوط در صورت عدم فصل مراعات احتياط است خصوصا در غير دو صورتى