طعام بدهند كه با عيال خود به مصرف برسانند. و مقدار طبخ برنج هشت من تبريز باشد. و در ماه مبارك رمضان سى نفر را و مصرف ديگر اينكه از حين وفات واقف الى انقضاء ده سال در هر سالى يك ساله صوم و صلات از براى واقف استيجار نمايند به انضمام نماز آيات. و آنچه از مداخل در مدت ده سال فاضل آيد از مصارف مقرره، و بعد از مدت ده سال مزبور متولى هر يك از طبقات (به) مصارف خيرات جاريات باقيات صالحات و وجوه قربات و هر چيزى كه خير و صلاح واقف و منشأ اجر اخروى باشد به جهت واقف، برسانند. و چون واقف مدتى مشغول داد و ستد ديوان بود، متولى هر طبقه از مداخل موقوفات (مهما امكن) به مصارف رد مظالم و ابراء ذمهء واقف رساند.
و زياده از سه سال اجاره ندهند. و شرط نموده واقف كه منافع چهار دانگ طاحونهء مزبوره را از حين وفات واقف الى انقضاء دوازده سال تمام، متولى تسليم زوجه هاى واقف نمايد على السويه بالتمام. و بعد از آن بر نهج مقرر به اولاد رساند. و در سال اول وفات پانزده تومان مداخل اين چهار دانگ را به سه نفر صباياى او بدهند. و شرط نمود واقف كه توليت مجموع مزرعه وطاحونه مادام الحيات با خود واقف باشد، و بعد از او با اكبر اولاد او كه عمرو نام است. و بعد از او با اكبر و ارشد اولاد عمرو. و بعد از انقراض اولاد او به ساير اولاد ذكور. و بعد از انقراض آنها به عالم متقى. و شرط كرده واقف كه مادام الحيات نه عشر و نيم از مداخل جميع مزرعه وطاحونه از باب حق توليت از براى خودش باشد. و نيم عشر ديگر به اولاد و مصارف مفصله برسد. و بعد وفات او نيم عشر حق التوليه باشد از براى متوليان ساير طبقات. اين حاصل اختصار وقف نامه است.
و اما سجلى كه آن مجتهد نوشته است، اين است كه (بعد اعتراف الواقف المؤيد دام عزه صريحا بحذافير المسند اليه متنا وهامشا لدى وقعت الصيغة الشرعية على النهج المسطور، والاقباض والقبض بين يدى، وقد اشترط في ضمن العقد خروج وجه استيجار القربات ورد مظالم العباد الى مأتى تومان عن منافع الحصة المشترطة لمصارف الوصايا المحررة خلاصا عن الشبهة). اين هم آخر سجلى است كه آن مجتهد نوشته.