جواب: افطار مىكند و نماز را هم بشكند و قصر را از سر گيرد.
150 - سؤال: هل يبطل الصلاة بالرياء في الافعال المندوبة كالقنوت و بعض التكبيرات ام لا؟
جواب: لا شك ان هذا المندوب مما لا يعتنى به في امثال ذلك الامر الندبى لاشتراط النية والاخلاص في صحة العبادات. و اما بطلان الصلاة ففيه اشكال من جهة انه ذكر او دعاء او قرآن ظاهرا و يجوز التكلم بها في الصلاة مضافا إلى الاذكار المعهودة المندوبة بالخصوص فغاية الامر جعل ذلك بالقنوت من باب مطلق الذكر والدعاء. و من جهة ان المتبادر مما رخص فيه الشارع من مطلق الذكر والقرائة هو ما كان لله وخالصا له سيما من الرياء و ما كان خالصا عن الريا. وان قصد به فعل مباح او ضم اليه كارادة الاخبار والتنبيه وان حصل به الفعل الكثير فالاشكال فيه اكثر. والاظهر فيما قصد فيه الريا او ضم اليه، البطلان، سيما اذا تحقق الفعل الكثير.
151 - سؤال: هر گاه كسى انشاء سفرى مباح، نموده باشد و لكن در آن سفر در نظر دارد كه دروغى يا ضرر جزئى (اگر ممكن شود) به احدى رسانيده باشد. آيا اين قصد باعث اين مىشود كه سفر مباح نباشد و موجب اتمام نماز مىشود يا نه؟
جواب: هرگاه خود سفر معصيت نباشد، مثل گريختن غلام از آقا يا به آن سفر، عصيت نكند و مثل اين كه سوار اسب غصبى مىشود و طى مسافت مىكند، يا همه جا در ملك غير، عدوانا مىرود يا آن سفر را براى معصيت نكند، مثل اينكه مىرود در نزد ظالم كه شكايتى بكند، يا از براى خريدن شراب و مثل آن، سفر آن مباح است و اينكه در نظر دارد كه معصيتى در آن راه بكند كه سفر به آن قصد، نشده باشد و داعى بر آن، فعل آن معصيت، نباشد از اباحه خارج نمىشود. خلاصه اين كه هرگاه اصل سفر مباح است اخطار اين امور به خاطر مضر نيست.
152 - سؤال: نماز هديه والدين را به چه روش بايد كرد؟
جواب: دو ركعت نماز با حمد و هر سوره كه خواهد بجا آورد و ثواب آن را به ايشان هديه نمايد و بگويد خداوندا ثواب اين را برسان به روح والدين من و نماز مخصوص الحال،