قرآن به رخدادهاى متعددى در اين زمينه اشاره مىكند:
1 - داستان افك يكى از همسران پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) را گروهى از اصحاب متهم كردند، كه بين مفسرين و مورخين اختلاف است كه عايشه يا ماريه قبطية مادر ابراهيم فرزند پيامبر ((صلى الله عليه وآله و سلم)) بوده است، هر كدام باشد همسر رسول خدا ((صلى الله عليه وآله و سلم)) وام المؤمنين است كه آيات 11 تا 20 سوره ء نور در مذمت آن گروهى كه به اين جنايت اقدام كرده بودند نازل گرديد، نخست خدا خبر مىدهد، آنان كه اين جنايت را مرتكب شده اند گروهى از شما صحابه هستند، و مى فرمايد: * (إن الذين جاؤا بالإفك عصبة منكم) * " آنان كه آن تهمت عظيم را مطرح كردند گروهى از شما بودند. " سپس گنه كارى همه آنها را ثابت مىكند و مى فرمايد:
* (لا تحسبوه شرا لكم بل هو خير لكم لكل امرئ منهم مااكتسب من الإثم والذي تولى كبره منهم له عذاب عظيم) * " گمان نكنيد اين ماجرا براى شما بد است (و با اين اتهامات مى توانند دامان پاك كسى را آلوده جلوه دهند) بلكه خير شما در آن است (اين مطلب موجب