سيماى دين برحلت باب گراميت * آنگونه شد مشوه وديد آن همه زيان لات وعزى بحيله گرفتند ملك دين * حق على وحق تو بردند از ميان اميد ما بود به مهين يادگار تو * كايد برون زپرده وعدلش شود عيان ما را از اين مذلت وخوارى دهد نجات * آيد (على) بهار وصال از پى خزان " شيخ على صافى گلپايگانى "
(٣١٣)