همچنين اريلى در كشف الغمة 2: 291، و كفعمى در مصباحش: 28، و شيخ طوسى در مصباحش: 97، اين دعا را آورده اند.
مىگويم: اين دعا را صدوق در امالى: 219، وفقيه 1: 287، و سيد بن طاووس در فلاح السائل: 227 آورده و به امام صادق عليه السلام نسبت داده اند، از آنان بحار 84: 173، وسائل 5: 452 نقل كرده است.
13 - اين دعا را سيد بن طاووس در فلاح السائل: 155، با سندش از تلعكبرى، از محمد بن على بن معمر، از محمد بن حسين بن ابى الخطاب، از ابن ابى نجران نقل كرده، از او در بحار 84: 375، مستدرك الوسائل 4: 123 آمده است.
14 - اين دعا را سيد بن طاووس در مهج الدعوات: 58، از كتاب عمل رجب و شعبان و ماه رمضان تأليف احمد بن محمد بن عبد الله بن عباس، از ابى طيب حسن بن احمد بن محمد بن عمر بن صباح قزوينى وأبى صباح محمد بن احمد بن محمد بن عبد الرحمان بغدادى، از استادشان نقل كرده است، و از او در بحار 85: 224 آمده است.
15 - اين دعا را صدوق در عيون الاخبار 2: 182، با سندش از تميم بن عبد الله، از پدرش، از احمد بن على انصارى، از رجاء بن ابى ضحاك آورده، و در بحار 49: 94، و مستدرك الوسائل 4: 408 از او نقل شده است.
16 - اين دعا را صدوق در عيون الاخبار 2: 173، با سندش از على بن عبد الله وراق، و حسين بن ابراهيم بن احمد بن هشام مؤدب و حمزة بن محمد بن احمد علوى و احمد بن زياد بن جعفر همدانى، جميعا، از على بن ابراهيم بن هاشم، از پدرش، از عبد السلام بن صالح هروى، و از ابى محمد جعفر بن نعيم بن شاذان، از احمد بن ادريس، از ابراهيم بن هاشم، از عبد السلام بن صالح هروى نقل كرده، و از او در بحار 91: 344 آمده است.