نكند. و در غير اين صورت واجب است طهارت گرفته و طواف كند، و اگر در ميان طواف است به دستور مسأله قبل عمل كند.
(262): هر گاه پس از فراغت از طواف شك در طهارت نمايد به شك خود اعتنا نكند، هر چند احتياط مستحب اعاده آن است.
ولى براى نماز طواف حتما بايد وضو بگيرد.
(263): چنانچه مكلف نتواند وضو بگيرد، اگر مىداند بدون گذشتن وقت اتمام عمره و رفتن به عرفات مىتواند وضو بگيرد، بايد صبر كند و با وضو طواف نمايد. و اگر نمىداند كه مىتواند - به اين كه وقت ضيق است، يا مانع از وضوء تا زمانى كه عمره را تمام كرده و خود را به عرفات برساند زايل نمىشود - بايد تيمم نموده و طواف كند، و اگر تيمم هم نمىتواند بكند در صورتى كه نا اميد از توانائى بر تيمم شد لازم است براى طواف نايب بگيرد و بنابر احتياط واجب خود نيز بدون طهارت طواف نمايد.
(264): بر زن حائض و نفساء بعد از ايام حيض و نفاس، و بر جنب واجب است كه براى طواف غسل كنند، و حائض و نفساء وضوء هم بگيرند. و با وجود مانع از غسل و نا اميد شدن از توانائى بر آن، واجب است تيمم كنند. و بنابر احتياط لازم بايد نايب هم بگيرند تا از طرف آنها طواف نمايد. و اگر از تيمم معذور