مستطيع بوده يا بعدا مستطيع شده، بايد حج برود. و نذر مانع از حج نمىشود. و اگر نرفت حج بر او مستقر مىشود، و بايد به نذر عمل كند. و اگر حج رفت تخلف نذر موجب كفاره نمىشود. ولى اگر حج نرفت و به نذر هم عمل نكرد كفاره نذر را بايد بدهد.
مسأله 31 - اگر رفتن حج موجب ترك واجب يا فعل حرامى مىشود، بايد ملاحظه اهميت حج يا حرام و واجب را كرد، اگر حج اهميتش بيشتر است بايد برود، و الا نبايد برود. لكن اگر رفت و حرامى بجا آورد يا واجبى را ترك كرد، معصيت كار است ولى حج او صحيح است.
مسأله 32 - اگر با اعتقاد به اين كه مستطيع نيست، قصد حج استحبابى كند و بعد معلوم شود كه مستطيع بوده، كفايت از حجة الاسلام نمىكند. مگر در صورتى كه قصد وظيفه فعليه را نموده باشد، و اشتباها آن را بر حج استحبابى تطبيق كرده باشد.
مسأله 33 - اگر شخص، زاد و راحله ندارد، ولى به او گفته شد كه حج بجا آور و نفقه تو بر عهده من، حج واجب مىشود و اين حج را بذلى مىگويند. و در آن رجوع به كفايت كه در ساير موارد از شرائط وجوب حج است، شرط نيست. بلى اگر قبول بذل و رفتن به حج موجب اختلال در امور زندگى او شود، واجب نيست.
مسأله 34 - اگر مالى كه براى حج كفايت مىكند را به او ببخشند براى اين كه حج بجا آورد، بايد قبول كند و حج بجا آورد. و