يا مصالحه ونحو آنها با مراعات شرايط آنها مثل آنكه ريشه درخت مشترك باشد ميان آنها بانكه بالاشتراك بخرند يا آنكه عامل كه صاحب ريشه است نصف آنها را ببخشد بمالك بنصف منفعت زمين او مثلا تا فلان مدت واگر مالك زمين صاحب ريشه باشد نصف آنها را بعامل صلح مىكند بشرط آنكه تا فلان وقت آن را بكارد واب دهد يا آنكه او را اجير مىكند براى كاشتن واب دادن آن تا فلان وقت بنصف منفعت زمين (مسألة 30) اگر بدانيم دو نفر با هم مغارسه كرده اند وكيفيت آن را ندانيم كه بروجه صحيح واقع شده يا بنحو باطل بنابر بطلان آن بايد فعل آنها را حمل بر صحت نمائيم در صورتيكه بميرند يا آنكه اختلاف كنند در صحت وفساد آن (تذنيب) در كتاب كافى از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر كس بخواهد لقاح كند نخلى را كه خوب بار بر ندارد واز نخل نر بارور نگردد چند دانه ماهى كوچك خشك شده بكوبد وكمى از آن را در هر طلعه به پاشد وبقيه آن را در كهنه پاكى ببندد ودر دل نخله گذارد باذن خدا از آن منتفع شود ودر علل الشرايع از حضرت رسول ص منقول است كه فرمود برادرم عيسى عليه السلام ببلدى مرور كرد كه ميوه هاى آنرا كرم زده بود اهل بلد شكايت آنرا بآن بزرگوار نمودند آنحضرت فرمود دواء آن با خود شما هست ونميدانيد شما وقتيكه درخت ميكاريد خاك روى آن ميريزيد اين طور نبايد بكنيد بلكه سزاوار است كه آب بر روي ريشه آن بريزيد بعد از آن خاك بر روى او بريزيد تا كرم نگيرد پس اهل بلد چنين كردند ودرختان آنها سالم ماند ودر خبر ديگر منقول است كه هر وقت بخواهيد درختى بكاريد يا زراعتى كند اين آيه را بخوانيد ومثل كلمة طيبة كشجرة طيبة اصلها ثابت وفرعها فى السماء تؤتى اكلها كل حين باذن ربها ودر خبر ديگر فرمود هر وقت چيزى بكارى بر هر شاخه يا دانه از آن بخوان سبحان الباعث الوارث تا انشاء الله تعالى خطا نكند تمام شد كتاب مزارعه ومساقاة والحمد لله على اوله وآخره